Постскриптум - galat

В моей душе идет ливень

Я дышу в этой воде спокойно, словно амфибия

И не нужен зонт-дождевик мне

Я не пытаюсь что-то менять и меняться, взял и просто смирился

Спроси любого, кто знает давно так меня хорошо

Им не приятель я сторонний не хотят быть со мной

Я сам себя ненавижу, блять, хоть нажимай на курок!

В моей бошке эта опухоль под названием «мозг»

Я печатаю текст все хуже с каждой минутой

Как я вообще попадаю по буквам

Наступаю на лужи, промокаю, и хуй с ним

Я из воды, из пустоты, меня не существует

Психиатр сказал: «проблемы лишь в голове»

Я то думал, что в руках, мудак отдай мне деньги

Я заработал их трудом, мне не дал их отец

Как и заботу, воспитание и нормального детства

Дети — цветы жизни, мама мне говорила,

Но цветы жизни мои растут на могилах

Еще в детстве далеком я мечтал оставить постскриптум

Чтобы после меня слова мои жили и жили

Дети — цветы жизни, мама мне говорила,

Но цветы жизни мои растут на могилах

Еще в детстве далеком я мечтал оставить постскриптум

Чтобы после меня слова мои жили и жили

Я сам с собою долго спорил

Мне друг сказал, мол я немного болен

Мол я того немного, какой в пизду немного

Я ушел в себя так далеко, что не поможет компас

Мне найти домой дорогу, да я шел по звездам

Обжигая стопы ног и мог забить, но кто бы вспомнил

О том, что ранит сердце, о том, что я не вечен

«Эй, Галат, в пизду твои страдания, подавай-ка версус!»

Можешь меня не слушать, я заигрался в баттлы

Знай, за ареной цирка клоуны всегда печальны

Я так устал от фарса, на меня давит вакуум

Как хорошо, что выпал шанс мне с вами попрощаться

И мне не надо лишних слов

Я и так вижу насквозь этот мир и его наживое

Мой юный друг, запомни:

«Что не боится смерти, то от чего век погиб душою»

Дети — цветы жизни, мама мне говорила,

Но цветы жизни мои растут на могилах

Еще в детстве далеком я мечтал оставить постскриптум

Чтобы после меня слова мои жили и жили

Дети — цветы жизни, мама мне говорила,

Но цветы жизни мои растут на могилах

Еще в детстве далеком я мечтал оставить постскриптум

Чтобы после меня слова мои жили и жили

Менің жанымда жаңбыр жауады

Мен бұл суда қосмекенділер сияқты тыныш тыныс аламын

Ал маған қолшатыр-жаңбырдың керегі жоқ

Өзгеремін, өзгертейін деп отырғаным жоқ, мен оны алып, жай ғана шыдадым

Мені көптен бері жақсы білетін кез келген адамнан сұраңыз

Мен дос емеспін, үшінші тұлғамын, менімен бірге болғым келмейді

Мен өзімді жек көремін, қарғыс атсын, тіпті триггерді де тарт!

Менің басымда бұл ісік «ми» деп аталады.

Мен минут сайын нашар жазамын

Мен тіпті қалай жазыламын

Шалшықтарды басып, суланыңыз және оны ебедейсіз

Мен суданмын, бостықтанмын, жоқпын

Психиатр: «Мәселе тек бастың өзінде» деді.

Менің қолымда деп ойладым, ақымақ, ақшаны бер

Еңбекпен таптым, әкем бермеді

Сондай-ақ қамқорлық, тәрбие және қалыпты балалық шақ

Балалар өмірдің гүлі,-деді анам

Бірақ менің өмір гүлдерім бейіттерде өседі

Бала кезімде мен постскриптті қалдыруды армандадым

Менен кейін менің сөздерім өмір сүріп, өмір сүрсін

Балалар өмірдің гүлі,-деді анам

Бірақ менің өмір гүлдерім бейіттерде өседі

Бала кезімде мен постскриптті қалдыруды армандадым

Менен кейін менің сөздерім өмір сүріп, өмір сүрсін

Мен өзіммен ұзақ таластым

Бір досым менің аздап ауырып тұрғанымды айтты

Кішкентай екенмін дейді, неткен кишкентай

Мен өз-өзіме кіріп кеткенім сонша, компас көмектеспейді

Мен үйге жол таба аламын, иә мен жұлдыздардың соңынан ердім

Табанын күйдіріп, гол соға алар еді, бірақ кімнің есінде

Жүректі сыздатқан не туралы, Мәңгілік емес екенім туралы

«Ей, Галат, азапыңды бля, маған версус бер!»

Сіз мені тыңдай алмайсыз, мен шайқас ойнадым

Цирк аренасында сайқымазақтардың әрқашан қайғылы екенін біліңіз

Мен фарстан шаршадым, вакуум мені басып жатыр

Сенімен қоштасуға мүмкіндік алғаным жақсы болды

Ал маған артық сөз керек емес

Мен қазірдің өзінде бұл әлемді және оның өмірін көремін

Менің жас досым, есіңізде болсын:

«Өлімнен қорықпайтын нәрсе, жастың жан дүниесі жойылған»

Балалар өмірдің гүлі,-деді анам

Бірақ менің өмір гүлдерім бейіттерде өседі

Бала кезімде мен постскриптті қалдыруды армандадым

Менен кейін менің сөздерім өмір сүріп, өмір сүрсін

Балалар өмірдің гүлі,-деді анам

Бірақ менің өмір гүлдерім бейіттерде өседі

Бала кезімде мен постскриптті қалдыруды армандадым

Менен кейін менің сөздерім өмір сүріп, өмір сүрсін