Мой бог в себя не верит - galat

В мертвых китах мой голый берег, и мой дом давно без двери

«Время бежать» — мне голос шепчет, но мой Бог в себя не верит

В мертвых китах мой голый берег, и мой дом давно без двери

«Время бежать» — мне голос шепчет, но мой Бог в себя не верит

Взял бы и стер себе память!

Как это помнить те даты;

Голоса, все детали и фразы, что прозвучали однажды?

Я не забываю те факты, что ты разбазарил по пьяни

Моменты въедаются так ко мне в мозг, что их не достать и щипцами

Опять не сплю какой день — я кручу это дерьмо в голове!

Поверь, там нет давно уже места для снов

Мои нервы не крепче уже, чем железобетон

Я понял почему киты так хотят на берег сухой

Мой Бог потерял в себя веру

Когда я потерял в себя веру

Помню наш диалог: я под капельницей

Ты так и не дал мне ответов!

Наверное ты сам их не знаешь

Зачем нас обманывать?

Ведь ты в себе не уверен!

Запомни, что Бог, это он всего Сущего!

Ты же — застенчивый скромник;

и в итоге —

В мертвых китах мой голый берег, и мой дом давно без двери

«Время бежать» — мне голос шепчет, но мой Бог в себя не верит

В мертвых китах мой голый берег, и мой дом давно без двери

«Время бежать» — мне голос шепчет, но мой Бог в себя не верит

Я не хотел в этом мире войны

Я хотел только спокойствие, флору и фауну,

Но ради азарта дал самосознание людям

И за секунду все поменялось

Ты думал, что каждый из них —

Тебя будет любить, уважать и по гроб благодарен?

Ты думал, что реально поверят

Что невидимый мужик — это тот кто создал их?

Наживаются церкви, насмехаются дети

Мой Бог потерял в себя веру, что-то ты не правильно сделал

Найди в себе силы!

Мы все допускаем ошибки, но это не повод сдаваться!

Ты знай — в меня тоже не верит никто!

Да, но веры в себя с головою хватает!

Боже, соберись!

Вытирай свои слезы

Только из-за них тут цунами, потопы

Боже, соберись!

Тут — туманы и грозы

Не ведись на провокации больше

Какое тебе дело, что скажут эти толпы?

Ты такой один, а их — сотни миллионов!

В конце концов, ты — Бог, а не маленький ребенок

Почему тебя задеть стало так просто?!

Пока ты такой, — я не верю в тебя

Возьми яйца в кулак, пускай все трепещат!

Покажи, кто тут Бог, сука — здесь и сейчас!

Но помни:

Ты умеешь прощать, ты умеешь любить, —

Это так, превратить смог бы для нас в утопию,

Но мы не верим в тебя, ведь нас всех тут

Создал Ты — по образу и подобию.

Эй!

В мертвых китах мой голый берег, и мой дом давно без двери

«Время бежать» — мне голос шепчет, но мой Бог в себя не верит

В мертвых китах мой голый берег, и мой дом давно без двери

«Время бежать» — мне голос шепчет, но мой Бог в себя не верит

И, мой Бог в себя не верит

И, мой Бог в себя не верит

Өлі киттерде менің жалаңаш жағам, үйім әлдеқашан есіксіз

«Жүгіретін уақыт» - деп сыбырлайды маған, бірақ Құдайым өзіне сенбейді

Өлі киттерде менің жалаңаш жағам, үйім әлдеқашан есіксіз

«Жүгіретін уақыт» - деп сыбырлайды маған, бірақ Құдайым өзіне сенбейді

Мен оны алып, жадымды өшіретін едім!

Бұл күндерді есте сақтау қалай;

Дауыстар, бір кездері естілген барлық бөлшектер мен сөз тіркестері?

Сіз мас күйінде ысырап еткен фактілеріңізді ұмытпаймын

Қысқышпен де жете алмайтын сәттер миымды жейді

Қайта мен қай күні ұйықтамаймын - мен бұл сұмдықты басыма айналдырамын!

Маған сеніңіз, көптен бері армандарға орын жоқ

Менің жүйкем енді темірбетоннан күшті емес

Мен киттердің неліктен жағалауда кептіргісі келетінін түсіндім

Құдайым өзіне деген сенімін жоғалтты

Мен өзіме деген сенімімді жоғалтқан кезде

Біздің диалог есімде: мен тамшылатамын

Сіз маған әлі жауап берген жоқсыз!

Сіз оларды өзіңіз де танымайтын шығарсыз

Бізді неге алдайсыз?

Өйткені, сіз өзіңізге сенімді емессіз!

Құдайдың бар екенін ұмытпа!

Сіз ұялшақ қарапайымсыз;

және соңында -

Өлі киттерде менің жалаңаш жағам, үйім әлдеқашан есіксіз

«Жүгіретін уақыт» - деп сыбырлайды маған, бірақ Құдайым өзіне сенбейді

Өлі киттерде менің жалаңаш жағам, үйім әлдеқашан есіксіз

«Жүгіретін уақыт» - деп сыбырлайды маған, бірақ Құдайым өзіне сенбейді

Мен бұл дүниеде соғысты қаламадым

Мен тек тыныштықты, флора мен фаунаны қаладым,

Бірақ толқу үшін адамдарға өзіндік сана берді

Ал бір секундта бәрі өзгерді

Сіз олардың әрқайсысы деп ойладыңыз ба -

Қабірге дейін сүйіспеншілікке, құрметке, алғысқа бөленесіз бе?

Сен олар шынымен сенеді деп ойладың

Көрінбейтін адам оларды жаратты ма?

Шіркеулер ақша жинайды, балалар мазақ етеді

Тәңірім өзіне деген сенімін жоғалтты, сен қателестің

Өзіңізден күш табыңыз!

Біз бәріміз қателесеміз, бірақ бұл бас тартуға себеп емес!

Білесің бе, маған да ешкім сенбейді!

Иә, бірақ өзіңе деген сенім жеткілікті!

Құдайым, өзің бірге бол!

Көз жасыңды сүрт

Тек солардың кесірінен цунами, су тасқыны болып жатыр

Құдайым, өзің бірге бол!

Мұнда - тұман және найзағай

Арандатушылыққа енді берілмеңіз

Бұл тобырдың не айтатыны саған не қызық?

Сіз жалғызсыз және олардың жүздеген миллиондары бар!

Өйткені, сен кішкентай бала емес, Құдайсың

Неге сені ұру оңай?!

Сен осылай жүргенде мен саған сенбеймін

Жұмыртқаны жұдырығыңа ал, бәрі қалтылсын!

Маған Құдайдың кім екенін көрсетіңіз, қаншық - осында және қазір!

Бірақ есіңізде болсын:

Сіз кешіруді білесіз, қалай жақсы көруді білесіз, -

Бұл біз үшін оны утопияға айналдыруы мүмкін,

Бірақ біз саған сенбейміз, өйткені бәріміз осындамыз

Сіз жасадыңыз - бейнеде және ұқсастықта.

Эй!

Өлі киттерде менің жалаңаш жағам, үйім әлдеқашан есіксіз

«Жүгіретін уақыт» - деп сыбырлайды маған, бірақ Құдайым өзіне сенбейді

Өлі киттерде менің жалаңаш жағам, үйім әлдеқашан есіксіз

«Жүгіретін уақыт» - деп сыбырлайды маған, бірақ Құдайым өзіне сенбейді

Ал, Құдайым өзіне сенбейді

Ал, Құдайым өзіне сенбейді