Когда? - Gaina

По траве высокой, нескошенной

По колено в росе и земле

Иду, словно гость непрошенный,

Иду, словно гость непрошенный,

Как огонь по чёрной, черной золе

Золе, золе, золе, золе.

И вяло солнце ползёт с высоты

И становится вечер сильнее,

А я не боюсь, не боюсь темноты-

Огонь ярче там, где темнее

По чёрной, черной, чёрной золе

Золе, золе, золе, золе.

Давно не жду ничего

Просто бреду

Может, увижу кого,

Может, кого-то найду

Как огонь

Когда потухнешь, искра?

Когда потухнешь, искра?

Когда?

Когда?

Когда…

И кажется мне иногда,

Что удача моя за плечом,

Но как редко, почти

Никогда, никогда, никогда, никогда

Огонёк стать может костром!

По траве высокой, нескошенной

По колено в росе и земле

Иду, словно гость непрошенный,

Иду, словно гость непрошенный,

Как огонь по чёрной, черной золе

Золе, золе, золе, золе…

Как огонь, Как огонь

Огонь, огонь…

Биік, шабылмаған шөпте

Шық пен жердің тізесіне дейін

Шақырусыз қонақтай келе жатырмын

Шақырусыз қонақтай келе жатырмын

Қара, қара күлде от сияқты

Күл, күл, күл, күл.

Ал күн жоғарыдан баяу жылжып келеді

Ал кеш күшейе түседі

Ал мен қорықпаймын, қараңғыдан қорықпаймын

Қараңғы жерде от жарқырайды

Қара, қара, қара күл арқылы

Күл, күл, күл, күл.

Мен ештеңе күткен жоқпын

жай ғана сандырақ

Мүмкін мен біреуді көремін

Мүмкін мен біреуді табамын

от сияқты

Қашан шығасың, ұшқын?

Қашан шығасың, ұшқын?

Қашан?

Қашан?

Қашан…

Ал маған кейде солай көрінеді

Менің жолым иығымда,

Бірақ сирек, дерлік

Ешқашан, ешқашан, ешқашан, ешқашан

Жалын отқа айналуы мүмкін!

Биік, шабылмаған шөпте

Шық пен жердің тізесіне дейін

Шақырусыз қонақтай келе жатырмын

Шақырусыз қонақтай келе жатырмын

Қара, қара күлде от сияқты

Күл, күл, күл, күл...

От сияқты, от сияқты

Өрт, өрт...