Friends - François & The Atlas Mountains

I’m through the weirdest time, i knew

it would last all year through

Dear friends

I can hear the doorbell,

I think you’ve changed

Promess,

we will recall the best,

drifting outside the shades

Surtout qu’avec la vie qu’on mène

on se doit des poèmes

Into each other’s arms trustful

No knives no bad thoughts heartful

Into the new clothes you bought to

start from scratch, in bloom

Dear friends les jours qu’on mène

en valent la peine

I’m off

and I write to you

what you already knew

Into each other’s hearts trustful

No news, well no bad news,

still hopeful

Into the new drugs you took to

see your life in bloom

Мен ең оғаш уақытты бастан өткердім, білдім

ол жыл бойына созылады

Құрметті достар

Мен есік қоңырауын естимін,

Сіз өзгердіңіз деп ойлаймын

Промесс,

біз ең жақсысын еске түсіреміз,

көлеңкеден тыс жылжу

Surtout qu’avec la vie qu’on mène

on se doit des poèmes

Бір-бірінің құшағында сенімді

Пышақтар жоқ, жаман ойлар жоқ жүрекке

Сіз сатып алған жаңа киімге

нөлден бастаңыз, гүлде

Құрметті достар les jours qu’on mène

en valent la peine

мен кеттім

мен сізге жазамын

сіз бұрыннан білетін нәрсе

Бір-бірінің жүрегіне сенімді

Жаңалық жоқ, жаман жаңалық жоқ,

әлі де үмітті

Сіз қабылдаған жаңа препараттарға

өміріңізді гүлде көріңіз