El Mar - Francisca Valenzuela

El mar murmura melodías a la luna

Y le cuenta cuando vivía dentro de una figura azul

Modelando su cuerpo de piel de seda y ojos de cristal

Conquistaba todo el mundo al respirar

Inútil era confesar que ella pertenecía al mar

Y que no era nada más que agua

Huyendo de la prisión dorada

Sola llamaba para que presentará su figura azul

Cantaba canciones a las estrellas perforando el cielo

Recibiendo lágrimas de las

Nubes húmedas que besaban sus labios

En verdad

Cantaba canciones a las estrellas perforando el cielo

Recibiendo lágrimas de las

Nubes húmedas que besaban sus labios

Y cantaba canciones a las estrellas perforando el cielo con su tristeza

Recibiendo lágrimas de las

Nubes húmedas que besaban sus labios

En verdad

En verdad

Теңіз айға әуендерін шырылдатады

Және оның көк фигураның ішінде өмір сүрген кезін айтады

Оның денесін жібек теріден және шыны көздерден үлгілеу

Тыныс алу арқылы бүкіл әлемді жаулап алды

Оның теңіздікі екенін мойындау бекер болды

Бұл судан басқа ештеңе емес еді

Алтын түрмеден қашу

Сола өзінің көк фигурасын көрсетуге шақырды

Аспанды тесіп өткен жұлдыздарға ән айттым

Көз жасын алу

Еріннен сүйген дымқыл бұлттар

Шын мәнінде

Аспанды тесіп өткен жұлдыздарға ән айттым

Көз жасын алу

Еріннен сүйген дымқыл бұлттар

Аспанды мұңымен тесіп өткен жұлдыздарға ән шырқады

Көз жасын алу

Еріннен сүйген дымқыл бұлттар

Шын мәнінде

Шын мәнінде