Ideale - Francesco Paolo Tosti

Io ti seguii come iride di pace

Lungo le vie del cielo:

Io ti seguii come un’amica face

De la notte nel velo

E ti sentii ne la luce, ne l’aria

Nel profumo dei fiori;

E fu piena la stanza solitaria

Di te, dei tuoi splendori

In te rapito, al suon de la tua voce

Lungamente sognai;

E de la terra ogni affanno, ogni croce

In quel giorno scordai

Torna, caro ideal, torna un istante

A sorridermi ancora

E a me risplenderà, nel tuo sembiante

Una novella aurora

Бейбітшіліктің нұры боп саған ердім

Аспан жолдарымен:

Мен сенің артыңнан жүз дос сияқты болдым

Пердедегі түн

Ал мен өзімді жарықта, ауада сезіндім

Гүлдердің хош иісімен;

Ал жалғыз бөлме лық толды

Өзіңнен, кереметтеріңнен

Даусыңыздың үніне қарай құлшынасыз

Мен ұзақ уақыт бойы армандадым;

Жерден әр уайым, әр крест

Сол күні мен ұмыттым

Қайт, асыл мұрат, бір сәт орал

Маған қайта күлу үшін

Ал маған ол жарқырайды, сенің бейнеңде

Жаңа таң