Wildfire - Forest Blakk

We all have those days where we just don’t want to wake up

Where even the air in the room holds you down

And there are days where you beg the universe for any hint of a sign,

just something to let you know that you’re even remotely close to the right

path

The kind of days where you doubt who you are, and where you are,

or where you’re even going

You anxiously retrace all your steps wondering where the hell you went wrong

And where was the place all those lines became blurred and the road forked like

a serpent’s tongue convincing you that you didn’t even know yourself, from Adam?

Was it there that you split off on to the wrong course?

Had you taken the other road you’d likely be in much better shape, right?

Or better yet, maybe the world wouldn’t have fallen apart like it has

Maybe all the right pieces would have been in all the right places

And maybe you would have found yourself instead of losing your hope like an old

love note you kept locked inside a dust-covered box under the floorboards

Yeah, that sounds pretty good right about now

We could all use a little faith in ourselves

We deserve that, don’t we?

Don’t we?

See, don’t we deserve that?

Don’t we deserve to open our eyes and rejoice in the mere fact that we’re alive?

And that we woke up here?

Or that we can marvel in our existence.

Isn’t that good enough?

Or is that too

much to ask for?

Because I’m starting to get confused by this all, this whole rat race

You know where we’re chasing other people’s dreams and comparing the wonder of

what makes us, us

Can you believe that?

Let me tell you, I’ve stared into the dark and I’ve watched its lonely eyes

look right back at me, and I won’t lie to you, they pierce the soul no less

than a sharp knife on a fresh piece of flesh

And it whispers into your ears into the silent of the night just hoping that

for a second you’ll forget what it is you are

So hear me, my friends

Don’t listen!

It’s a trap to think that you are not the infinite

It is a tragedy to believe even for a second that you are not the culmination

of each incredibly, improbable moment that led to your existence

You heard me right!

And those scars you carry, well those are yours

So wear them with honor, like badges you’ve collected along your way

Place them over your heart one by one for all to see

And stand up straight

Hold your head up high

And don’t you even think of wasting any more of your precious moments looking

down on yourself

Wake up!

You deserve that!

You are human

You’re alive!

Wake up!

You’re a wildfire!

Burn bright, burn bright, burn bright!

Барлығымызда оянғымыз келмейтін күндер болады

Бөлмедегі ауаның өзі сізді ұстап тұратын жерде

Сондай-ақ, сіз ғаламнан белгінің кез келген белгісін сұрайтын күндер болады,

Сізді тіпті оң жаққа жақын екеніңізді айтуға болатын нәрсе

жол

Кім екеніңізге және қайда екеніңізге күмәнданатын күндер,

немесе тіпті қайда барасыз

Сіз қай жерде қателескеніңізді ойлап, барлық қадамдарыңызды алаңдайсыз

Ал сол сызықтардың бәрі бұлыңғыр болып, жолдың айырылған жері қайда болды

Жыланның тілі сізді Адам атадан бастап өзіңізді де танымайтыныңызға сендірді ме?

Сіз дұрыс емес курсқа бөлендіңіз бе?

Басқа жолмен жүрдіңіз бе?

Немесе жақсы болса, әлем бұрынғыдай күйремеген болар еді

Мүмкін барлық дұрыс бөліктер барлық жерде болар еді

Мүмкін сіз ескі адам сияқты үмітіңізді жоғалтқанның орнына өзіңізді тапқан боларсыз

Сіз еден тақтасының астындағы шаң басқан қораптың ішінде құлыптаулы ұстаған махаббат жазбасы

Иә, бұл қазір өте жақсы естіледі

Біз бәріміз өзімізге аз сенімімізді қолдана алдық

Біз бұған лайықпыз, солай емес пе?

Біз емес пе?

Қараңызшы, біз бұған лайық емеспіз бе?

Біз көзімізді              тірі екенімізге    қуануға       лайық  лайық емеспіз бе?

Ал біз осында ояндық болды ма?

Немесе біз өз өмірімізде таңғала аламыз.

Бұл жеткілікті жақсы емес пе?

Әлде ол да ба

көп  сұрау керек пе?

Өйткені, мен осының бәрі, осы егеуқұйрық жарысы мен шатаса бастадым

Сіз басқа адамдардың армандарын қайда қуып, ғажайыптарын салыстыратынымызды білесіз

бізді, бізді не етеді

Бұған сене аласыз ба?

Сізге айтайын, мен қараңғыға қарап, оның жалғыз көздеріне қарап тұрдым

Маған бұрылып қара, мен саған өтірік айтпаймын, олар жанды тесіп өтеді

жаңа піскен етке өткір пышақтан                                                       

Ол түннің тыныштығында құлағыңызға сыбырлайды

секунд үшін сіз оның не екеніңізді ұмытып кетесіз

Сондықтан мені тыңдаңыздар, достарым

Тыңдамаңыз!

Бұл сізді шексіз емеспін деп ойлаудың тұзағы

Күлминацияның шыңы емес екеніңізге бір секундқа да сену - бұл трагедия.

сіздің өмір сүруіңізге әкелген әрбір керемет, мүмкін емес                                                                                                    керемет                                                                                 Ең

Сіз мені дұрыс естідіңіз!

Ал сіз алып жүрген тыртықтар сіздікі

Сондықтан оларды жолыңызда жинаған төсбелгілер сияқты құрметпен киіңіз

Барлығы көруі үшін оларды бір-бірден жүрегіңіздің үстіне қойыңыз

Және тік тұрыңыз

Басыңызды жоғары ұстаңыз

Сіз бұдан былай қымбат уақытыңызды босқа өткізуді ойламайсыз ба

өзіңізді басыңыз

Ояну!

Сіз бұған лайықсыз!

Сіз адамсыз

Сіз тірісіз!

Ояну!

Сіз дала өртісіз!

Жарқын күйіп, нұрлы күйде, нұрлы күйде!