Caesura - Faith And The Muse

In kairos hour I bequeath

Confusion of my sole belief

Consider: am I god in mortal shell

Yet shine no brighter than myself

Invaded by life’s patriarch

Who conquered me through hatred’s art

With fists of all unspoken sin

Agrip’d my angered heart within

And blood unknowing humble flows

Deity’s miscarried ghost

For here my innate children prey

Un-nursed and unhealed wounds betray

A swollen rage: my numen’s breath

Of fire yet demotic sense

Weakens me Mysterious misanthropy

Rejects its own humanity

I give thee name

Yet keep the blame

That is my one possession

Wherein lies the lesson

Қайрос сағатта мен өсиет етемін

Жалғыз сенімімнің шатасуы

Ойланыңыз: мен өлі қабықтағы құдаймын ба?

Дегенмен өзімнен артық жарқырамаңыз

Өмірдің патриархы басып алды

Мені өшпенділік өнері арқылы жеңген

Барлық айтылмаған күнәнің жұдырығымен

Менің ашулы жүрегімді басып алды

Ал қан білмейтін момын ағып жатыр

Тәңірдің түсік түсірген елесі

Бұл жерде менің туа біткен балаларым олжа

Емделмеген және жазылмаған жаралар сатқындық жасайды

Ісінген ашу: менің санымның тынысы

От бірақ демотикалық мағына

Мені әлсіретеді Жұмбақ мизантропия

Өзінің адамшылығынан бас тартады

Мен саған ат беремін

Сонда да кінәні өзіңізде сақтаңыз

Бұл                                                                                                                  ға

Сабақ сонда жатыр