End of Silence - Evergrey

Adrift, the sleep made us liars

It kept us close and convinced us we’d be fine when the summer would arrive

But summer never came back and winter took time to pass

A newfound dawn, a newborn wind

And winter left before the welcomed spring

Through years of resistance

Where I rarely felt whole

Long distance calls from my soul were never answered

When the darkest horizon once gave way for the sun

It gave me the courage to end the silence

A mirrors reflections in broken glass

Made two pieces fit at last

The wind was rare its victims blind

We couldn’t stop, could not rewind

We became victims of the quietness

Led astray by intent

Our wishes similar but not the same and with sunrise the reason came

Through years of resistance

Where I rarely felt whole

Long distance calls from my soul were never answered

When the darkest horizon once gave way for the sun

It gave me the courage to end the silence

At the Atlantic edge awaits the end of silence

Ұйқы бізді өтірікші етті

Бұл бізді жақын ұстап   және жаз келгенде жақсы болатынымызға сендірді

Бірақ жаз ешқашан қайтып келмеді және қыс     өтті

Жаңа таң, жаңа туған жел

Ал, қарсы алған көктемге дейін қыс қалды

Жылдар қарсыласу арқылы

Мен өзімді толық сезінбейтін жерде

Менің жанымнан келген алыс қашықтыққа қоңыраулар ешқашан жауап бермеді

Ең қараңғы көкжиек бір кездері күнге орын бергенде

Бұл маған тыныштықты тоқтатуға батылдық берді

Айна сынған әйнекте шағылыстырады

Соңында екі бөлік сәйкес              |

Желдің соқыр құрбандары сирек болатын

Тоқтата алмадық, кері айналдыра алмадық

Біз тыныштықтың құрбаны болдық

Ниет бойынша адасты

Біздің тілектеріміз ұқсас, бірақ бірдей емес, себебі күннің шығуымен бірге келді

Жылдар қарсыласу арқылы

Мен өзімді толық сезінбейтін жерде

Менің жанымнан келген алыс қашықтыққа қоңыраулар ешқашан жауап бермеді

Ең қараңғы көкжиек бір кездері күнге орын бергенде

Бұл маған тыныштықты тоқтатуға батылдық берді

Атлант мұхитының шетінде тыныштық соңын күтуде