The Eruption - Emperor

And after years in dark tunnels

He came to silence

There was nothing

He realized that the cheering cries of worship

Were but echoes of his harsh outspoken word

Reflecting back at him from cold and naked walls

In hollow circles fled illusions of wisdom he had heard

From nothing came all I ever knew

And he beheld the ruins

Of an empire torn apart

Yet, no grief nor rage did bind him

Just silent and bewildered

By the emptiness

He stumbled off his throne

Suddenly, the walls around him cracked wide open

And an endless void appeared in flickering, grey light

What force, but silence, has deprived me of my coil?

No trail to guide me, no point of reference in sight

By nothing, resurrection will be pure

And he beheld the ruins

Of an empire torn apart

Wiping dust off his shoulders

Just silent now

In this emptiness

Leaving all behind

Step by step

Past all past

Slowly he approached the surface

Nothing left

To sacrifice

The mirrors mocked him on the way

Қараңғы туннельдерде  жылдар өткен соң

Ол үндемеді

Ештеңе болмады

Ол құлшылықтың жігерлі айқайы екенін түсінді

Оның ауыр сөзінің жаңғырығы ғана болды

Суық және жалаңаш қабырғалардан оған қайта қарау

Ол естіген даналық иллюзиялары қуыс шеңберлерде қашып кетті

Мен бұрын-соңды білгеннің бәрі жоқтан келді

Ол  қирандыларды көрді

Ыдыраған империя

Дегенмен, оны ешбір қайғы да, ашу да байламады

Тек үнсіз және абдырап қалды

Бостығымен

Ол  тағынан сүрінді

Кенет оның айналасындағы қабырғалар жарылып кетті

Жыпылықтаған сұр жарықта шексіз бос орын пайда болды

Тыныштықтан басқа қандай күш мені орамымнан айырды?

Маған бағыт беретін жол жоқ, көзге көрінбейді

Қайта тірілу таза болмақ

Ол  қирандыларды көрді

Ыдыраған империя

Иығындағы шаңды сүрту

Енді ғана үндеме

Бұл бос жерде

Барлығын артта қалдыру

Бірте-бірте

Өткеннің бәрі өткен

Ол ақырын беткейге жақындады

Ештеңе қалмады

Құрбан  шалу

Жолда айналар оны мазақ етті