The Misfortune of Virtue - Elvenking

Blind human beings

Loading on other’s shoulders the fruit of their fears

The holes in their souls are filled by thick delusions

Shallow assumptions and words rubbed in the face

Of the ones who cannot bear the weight

Of this mess — the distress — and the anguish

They claim they’ve chosen light over the dark

Darkness my beauty, the only comfort of my life

I am the one, my soul cast in amber

Forever one, adrift on a crimson sea

From the ashes all stains mend and disappear

I am the one, in a sweet deathly slumber

Far from the sun, in the shade of a fallen tree

Misanthropic, the way of the pagan Lear

God grant me the gift of tolerance

For I alone cannot bear the burden of communion

I’m not willing to sharpen the perception they all have of me

I despise the ones that seek the truth in set phrases all written in vain

As with a previously owned dress they try — to fit in the words

They retrace others' lives, absorb their light

And rebuild their own frail peace of mind

They assail and censure — with a haughty and blatant smile

Their arrogance, audacity, mistrust

There is no place for me, I let all of you go

I am the one, my soul cast in amber

Forever one, adrift on a crimson sea

From the ashes all stains mend and disappear

I am the one, in a sweet deathly slumber

Far from the sun, in the shade of a fallen tree

Misanthropic, the way of the pagan Lear

Answers don’t grow on a tree fed by fatuous conjectures

There are more things in death than in any of their unconditional relishing lies

In a world that has gone beyond, leave your memories behind, Undertaker

And rest, forever endangered, forever alone

I am the one, my soul cast in amber

Forever one, adrift on a crimson sea

From the ashes all stains mend and disappear

I am the one, in a sweet deathly slumber

Far from the sun, in the shade of a fallen tree

Misanthropic, the way of the pagan Lear

Who does not comprehend can leave

The gathering is now closed, the invocation ended

The misfortune of virtue

Соқыр адамдар

Басқалардың иығына олардың қорқынышының жемісін жүктеу

Олардың жанындағы саңылауларды қалың адасушылық  толтырады

Таяз болжамдар мен сөздерді бетке  үйкеліс

Салмақты көтере алмайтындардың

Бұл бейберекетсіздіктен                                           

Олар қараңғыдан гөрі жарықты таңдағанын айтады

Қараңғылық менің сұлулығым, өмірімнің жалғыз жайлылығы

Мен бірмін, жаным кәріптас жарған

Мәңгілік, қып-қызыл теңізде ағып кетесіз

Күлден барлық дақтар жазылады және жоғалады

Тәтті өлім ұйқысында жатқан менмін

Күннен алыс, құлаған ағаштың көлеңкесінде

Мизантроптық, пұтқа табынушы Лирдің жолы

Құдай маған толеранттылық сыйласын

Өйткені бірлік ауыртпалығын мен жалғыз көтере алмаймын

Мен олардың барлығының мен туралы түсінігін күшейткім келмейді

Бекер жазылған сөздермен шындықты іздейтіндерді мен жек көремін

Бұрын меншіктегі көйлек сияқты, олар тырысады - сөздерге сәйкес келеді

Олар басқалардың өмірін қайталайды, олардың нұрын сіңіреді

Және өздерінің әлсіз жан тыныштығын  қалпына келтіріңіз

Олар тәкаппар және ашық күлімсіреп, шабуылдап, айыптайды

Олардың өркөкіректігі, өжеттігі, сенімсіздігі

Мен үшін орын жоқ, барлығыңызға баруға рұқсат етемін

Мен бірмін, жаным кәріптас жарған

Мәңгілік, қып-қызыл теңізде ағып кетесіз

Күлден барлық дақтар жазылады және жоғалады

Тәтті өлім ұйқысында жатқан менмін

Күннен алыс, құлаған ағаштың көлеңкесінде

Мизантроптық, пұтқа табынушы Лирдің жолы

Жауаптар ойсыз жорамалдармен қоректенетін ағашта өспейді

Шартсыз өтіріктердің кез келгеніне қарағанда, өлімде көп нәрсе бар

Артқы әлемде естеліктеріңізді артта қалдырыңыз, Undertaker

Ал тыныштық, мәңгілікке қауіп төнген, мәңгі жалғыз

Мен бірмін, жаным кәріптас жарған

Мәңгілік, қып-қызыл теңізде ағып кетесіз

Күлден барлық дақтар жазылады және жоғалады

Тәтті өлім ұйқысында жатқан менмін

Күннен алыс, құлаған ағаштың көлеңкесінде

Мизантроптық, пұтқа табынушы Лирдің жолы

Түсінбеген адам кете алады

Жиналыс қазір жабық, шақыру аяқталды

Ізгіліктің бақытсыздығы