The Cabal - Elvenking

I wake up and I feel I was stranded

In a world that hardly represents me

Step by step I collect all my nightmares

Like a modern Renoir I’m painting my life away

Don’t you think that I’m not gonna worry

Don’t you think that I don’t feel sorry

Soon I’ll find my way and I’ll let you know

Sitting down in my room I feel so empty

Staring with lonely eyes at the words I am laying down

With cold blood I swallow all the absinthe that you gave me

That cold winter night

Don’t you think that I’m not gonna worry

Don’t you think that I don’t feel sorry

Soon I’ll find my way and I’ll let you know

I feel a decadent poet

Forced to bury his art — forced to bury his own heart

Under the mud of a pigsty

A cabal of murdered broken hearts

Longing for my bitter taste

Lost you, I have lost you, brother

The strength you hid inside your eyes

Makes me believe I can still live my life

I learnt from the ashes

Of the tears I dropped for all these years

My love is now living, is living for real

I feel a decadent poet

Forced to bury his art — forced to bury his own heart

Under the mud of a pigsty

A cabal of murdered broken hearts

Longing for my bitter taste

Мен оянып       өзімді  жағылған                                                                                                                                                                                                      өзімді 

Мені бейнелемейтін әлемде

Бірте-бірте мен барлық қорқынышты армандарымды жинаймын

Заманауи Ренуар сияқты мен өз өмірімді суреттеп жатырмын

Мен уайымдамаймын деп ойламайсың ба

Мені өкінбеймін деп ойламайсың ба

Жақында мен өз жолымды табамын және сізге хабарлаймын

Бөлмеде отырып, өзімді бос сезінемін

Мен жатып жатып сөздерге жалғыз көздер қараймын

Сіз маған берген абсентті суық қанмен жұтып қойдым

Сол суық қыс түні

Мен уайымдамаймын деп ойламайсың ба

Мені өкінбеймін деп ойламайсың ба

Жақында мен өз жолымды табамын және сізге хабарлаймын

Мен өзімді декадент ақын сезінемін

Өнерін жерлеуге  мәжбүр     жүрегін  өз  жер   жер   жер   жер   жер    өз  жүрегін   жер   жер   жер   жер    өз  жүрегін   өз  көмуге   мәжбүр     өнер       көмуге           көмуге                     арʼ      өз   жүрегін   өз   өз    өз   жүрег |

Шошқаның лайының астында

Өлтірілген жаралы жүректер кабалы

Ащы дәмімді аңсадым

Сені жоғалттым, мен сені жоғалттым, аға

Көзіңе жасырған күшіңді

Мені әлі де өмір сүре алатыныма сенемін

Мен күлден сабақ алдым

Осы жылдар бойы мен төккен көз жасымнан

Менің махаббатым қазір өмір сүріп, шынайы өмір сүруде

Мен өзімді декадент ақын сезінемін

Өнерін жерлеуге  мәжбүр     жүрегін  өз  жер   жер   жер   жер   жер    өз  жүрегін   жер   жер   жер   жер    өз  жүрегін   өз  көмуге   мәжбүр     өнер       көмуге           көмуге                     арʼ      өз   жүрегін   өз   өз    өз   жүрег |

Шошқаның лайының астында

Өлтірілген жаралы жүректер кабалы

Ащы дәмімді аңсадым