An Silvia D891 - Elisabeth Schwarzkopf, Edwin Fischer, Франц Шуберт

Was ist Silvia, saget an

Daß sie die weite Flur preist?

Schön und zart seh' ich sie nah’n

Auf Himmels Gunst und Spur weist

Daß ihr Alles unterthan

Ist sie schön und gut dazu?

Reiz labt wie milde Kindheit;

Ihrem Aug' eilt Amor zu

Dort heilt er seine Blindheit

Und verweilt in süßer Ruh

Darum Silvia tön', o Sang

Der holden Silvia Ehren;

Jeden Reiz besiegt sie lang

Den Erde kann gewähren:

Kränze ihr und Saitenklang!

Сильвия деген не, айтыңызшы

Ол кең өрістерді мақтайды ма?

Мен оны жақыннан көремін, әдемі және нәзік

Аспанның рақымы мен жолын көрсетеді

Бәрі оған бағынады

Ол әдемі және жақсы ма?

Шарм жұмсақ балалық шақ сияқты сергітеді;

Купиид оның көзіне қарай жүгіреді

Онда ол өзінің соқырлығын емдейді

Және тәтті демалыста тұрыңыз

Сондықтан Сильвия тон, о Санг

Сүйкімді Сильвияны құрметтеңіз;

Ол ұзақ уақыт бойы барлық ынталандыруды жеңеді

Жер бере алады:

Гүл шоқтары мен жіптер естіледі!