Y Somos La Gente - Eladia Blazquez

Apenas el sol se despierta

Me toca la puerta y echamos a andar

¡Qué breve el café, la mañana

El beso, las ganas de no decir chau!

Soldados de ese desfile

De cientos de miles peleando la vida

Tratando de hallar la armonía

El sol o algún día

De felicidad

Y somos la gente, que lucha, que siente

Que muele las horas

En tanto trajín de vereda y hollín

Esperando a su casa volver

A colgar tanta mufa

A encender una estufa

Al calor del amor

Resulta más dulce y más tibio

El simple equilibrio de andar y volver

¡Qué lindo parece el regreso

Y luego de un beso sentarse a comer!

¡Abrir las ventanas al cielo

Hacer nuestro vuelo de pájaros locos!

Mañana, otra vez la rutina

El bar y la esquina de nuestro querer

Күн оянған бойда

Ол есікті қағады, біз жүре бастаймыз

Қандай қысқа кофе, таңертең

Сүйісу, қоштаспау тілегі!

Сол шерудің сарбаздары

Өмір үшін күрескен жүздеген мыңдардың

Гармония табуға тырысады

Күн немесе бір күні

Бақыттан

Ал біз күресетін, сезінетін халықпыз

бұл сағаттарды қысқартады

Тротуар мен күйенің қарбалас кезінде

Сіздің үйіңіздің қайтып келуін күтуде

Сонша мазақ ету үшін

пеш жағу үшін

махаббаттың қызуына

Бұл тәтті және жылырақ болып шығады

Бару мен оралудың қарапайым тепе-теңдігі

Қайтару қандай жақсы сияқты

Ал сүйістен кейін тамақ ішуге отырыңыз!

Терезелерді аспанға ашыңыз

Біздің жынды құстарымызды ұшырыңыз!

Ертең тағы да тәртіп

Біздің махаббатымыздың бары мен бұрышы