Part 11 - Deep - Eko Fresh

Wenn das letzte Körnchen Sand durch die Sanduhr rinnt

Und im Ohr dieser Klang wie 'ne Standuhr klingt

Wär das Leben unendlich wie das Firmament

Wenn man, was die Leute denken, an der Stirn erkennt

Wenn bei einer Tasse Tee dein Hass noch nicht vergeht

Fällt dir plötzlich auf, dass du hier im Ascheregen stehst

Ans Chaos gewöhnt, du fürchtest dich vor Friede

Deine Seele eine Wüste und es dürstet dich nach Liebe

In Kürze haben viele dir den sichren Part erschwert

Gefühle kannst du zeigen, ist das Whisky-Glas entleert

Du fragst dich, wo ist die Glückseligkeit geblieben?

Und ist der dritte Akt deines Lebens schon geschrieben?

Es sind Fehler, die wir mieden, sie geh’n dir durch den Kopf

Als deine letzte Träne durch die Regenrinne tropft

Denn bevor der Winter kommt und die Blätter fall’n im Herbst

Wirst du netter, falls du merkst, es ist den Stressanfall nicht wert

Es ist tollkühnig, zu flieh’n, wenn die Wolken sich verzieh’n

Denn die Brücken unsres Weges sind meist holprig und labil

Nimm die Beute mit ins Ziel, du wirkst auf mich ausgebrannt

Und hast die Narben deiner Taten in die Haut gebrannt

Fingst wegen Jahren, die dich strafen, mit dem Saufen an

Namen von Soldaten, die verstarben, auf der Außenwand

Du bist drauf und dran und spuckst auf diese Welt

Doch bevor es losgeht noch ein Schluck aus diesem Kelch

Kommst mit Unfug nicht weit, weil du blind bist

Bis du die Unschuldigkeit eines Kindes findest

Die Freiheit in uns, die jedem hier gehört

Nur der Druck der Gesellschaft, der den Seelenfrieden stört

Während Blender sich nicht ändern, sie reden und sie schwör'n

Träumst du nur davon, deinen Käfig zu zerstör'n?

Es ist traurig, so wie deine Weltansicht

Dir fehlt die Wärme, wie wenn man mit den Eltern spricht

Und wenn es Licht wird, verschlimmert sich die Zeit

Hör in dich hinein, denn dein Herz ist innerlich aus Stein

Du willst dir nicht deine Schuld eingesteh’n

Zu müde um zu fühl'n, ob dein Puls weiterschlägt

Du trägst diese Last vom täglichen Hass

Ein Gegensatz, der in deinen Schädel nicht passt

Du willst raus hier, es fehlt dir nur der Mut

Denn diese alten Augen, sie sehen nicht mehr gut

Jetzt begreifst du, was geschieht, manchmal ist es besser blind zu sein

Wie alle als der einzige, der sieht

Du fühlst dich wie ein Vogel mit gebrochenen Flügeln

Bist noch nicht ganz am Boden, aber trotzdem schon müde

Draußen fühlst du dich nicht wohl, es ist trocken und trübe

Wenigstens kann sich keiner hol’n, was ich hoff und nicht fühle

Um alles zu zerstör'n, reicht der zarteste Hauch

Denn dein farbiges Haus ist aus Karten gebaut

Deepe Tracks kann ich gut, doch ich hab' gar kein Interesse

An Phrasengedresche, ich geb' euch lieber Bars auf die Fresse

«Oh wow, jetzt brauchen wir wieder mehr was auf die Fresse: Den Dipset-Style,

welchen du Anfang des Jahrtausends mit deinen Freunden hierher importiert hast.

Auf einmal fingen alle so zu rappen an, ich mein', ihr müsst euch nur mal

Feuer über Deutschland ansehen.

Mittlerweile gerät dieser Stil in Vergessenheit.

Ich möchte wissen, ob du das immer noch so drauf hast wie damals und vergiss

nicht, Kleiner: Schön von oben herab.»

Құмның соңғы түйірі құм сағатынан өткенде

Ал құлаққа бұл дыбыс ата сағаты сияқты естіледі

Өмір аспан әлеміндей шексіз болса

Адамдардың не ойлайтынын маңдайынан көретін кезде

Жек көруіңіз бір кесе шаймен кетпесе

Кенеттен сіз күлді жаңбырдың астында тұрғаныңызды түсінесіз

Хаосқа үйреніп, тыныштықтан қорқасың

Сенің жаның шөл, ал сен махаббатқа шөлдейсің

Қысқасы, көбісі қауіпсіз бөлігін сізге қиындатып жіберді

Виски стакан бос болған кезде сезімдеріңізді көрсете аласыз

Сіз өзіңізге сұрақ қоясыз, бақыт қайда кетті?

Ал сіздің өміріңіздің үшінші актісі жазылған ба?

Біз аулақ болған қателіктер бар, олар сіздің басыңыздан өтеді

Сіздің соңғы көз жасыңыз ағып жатқанда

Өйткені қыс келіп, күзде жапырақтар түспей тұрып

Стресстік шабуылдың қажеті жоқ екенін түсінсеңіз, жақсырақ болыңыз

Бұлт ашылғанда қашу ақымақтық

Өйткені біздің жолымыздағы көпірлер негізінен ойлы-қырлы, тұрақсыз

Олжатты мәреге дейін жеткізіңіз, сіз маған күйіп қалған сияқтысыз

Ал сенің қылықтарыңның тыртықтарын теріңе күйдірді

Сізді жылдар бойы жазалағандықтан іше бастады

Сыртқы қабырғада қаза тапқан жауынгерлердің есімдері

Сіз бұл дүниеге түкірудің алдында тұрсыз

Бірақ бастамас бұрын, осы кеседен бір жұтым

Бұзықтықпен алысқа барма, өйткені сен соқырсың

Баланың пәктігін тапқанша

Біздің ішіміздегі еркіндік мұндағы барлығына тиесілі

Тек жан тыныштығын бұзатын қоғамның қысымы

Блендер өзгермегенімен, олар сөйлеп, ант береді

Сіз тек торыңызды бұзуды армандайсыз ба?

Сіздің дүниетанымыңыз сияқты өкінішті

Сізге ата-анаңызбен сөйлескендей жылулық жетіспейді

Ал жарық болған кезде уақыт нашарлайды

Өзіңізді тыңдаңыз, өйткені жүрегіңіз тастан тұрады

Сіз өз кінәңізді мойындағыңыз келмейді

Импульстің соғуын сезіну үшін тым шаршадым

Күнделікті жек көрудің бұл жүгін көтеріп жүрсіз

Бас сүйегіңізге сәйкес келмейтін контраст

Сіз бұл жерден кеткіңіз келеді, сізге тек батылдық жетіспейді

Өйткені бұл ескі көздер, олар енді жақсы көрмейді

Енді сіз не болып жатқанын түсінесіз, кейде соқыр болған дұрыс

Барлығы сияқты жалғыз көреді

Өзіңді қанаты сынған құс сияқты сезінесің

Сіз әлі жерге түскен жоқсыз, бірақ шаршадыңыз

Сыртта өзіңізді жақсы сезінбейсіз, құрғақ және бұлтты

Кем дегенде, мен үміттенген және сезінбейтін нәрсені ешкім ала алмайды

Ең нәзік тыныс бәрін жою үшін жеткілікті

Өйткені сіздің түсті үйіңіз карталардан салынған

Мен терең тректерде жақсымын, бірақ мені мүлде қызықтырмайды

Жануар сөйлеміне, мен сізге беттерден бар

«Ой, енді бізге тағы бір нәрсе керек: дипсет стилі,

мыңжылдықтың басында достарыңызбен осында әкелгеніңіз.

Кенет барлығы рэп айта бастады, айтайын дегенім, сізге керек

Германиядағы өрттерді бақылаңыз.

Бұл стиль қазір ұмытылып бара жатыр.

Мен сенің сол кездегідей жақсы екеніңді білгім келеді және ұмытқым келеді

жасама, кішкентайым: жоғарыдан әдемі».