Elisabet og elinborg - Eivør

Lítla søta Elinborg við sóljugulum hári

hon syngur og hon dansar frítt

og frøist nú um várið.

Hon spælir sær við blómurnar

hon elskar vakrar litir

sum ein føgur sóljudrotning

í grasinum hon situr.

Elisabet Maria við vøkrum, bláum eygum

hon málar vakrar málningar

við gulum og við reyðum.

Hon málar allar litirnar,

sum dagurin man eiga,

sum ein føgur stjørnusól

Elisabet Maria.

Brátt so verður friðarligt

og fuglaveingir hvíla

sólin bjarta svevur nú,

og mánin fer at skína.

Tá fara tær til pápa sín

sum søgur veit at siga

og nú svevur lítla Elinborg

og Elisabet Maria.

Tá fara tær til pápa sín

sum søgur veit at siga

og nú svevur lítla Elinborg

og Elisabet Maria.

Күн шуақты сары шашы бар кішкентай тәтті Элинборг

ол ән айтады және ол тегін билейді

енді көктемде қатып қалады.

Ол гүлдерге ауырады

ол әдемі түстерді жақсы көреді

кейбір әдемі күн ханшайымы

шөпте ол отыр.

Елизабет Мария қырағы, көк көзді

ол әдемі бояулар салады

сарғайып, темекі шегеміз.

Ол барлық түстерді бояйды,

бір күні есімде,

бір әдемі жұлдызды күн

Элизабет Мария.

Жақында тыныштық орнайды

ал құстардың қанаты демалады

күн енді ашық,

ал ай жарқырай бастайды.

Папаға аяғы барады

sum sogur veit at siga

ал қазір кішкентай Элинборг қалқып жүр

және Элизабет Мария.

Папаға аяғы барады

sum sogur veit at siga

ал қазір кішкентай Элинборг қалқып жүр

және Элизабет Мария.