Письмо Богу - Эд Изместьев

Я с утра письмо отправил Богу,

С почтальоном вольным — Сизарем.

С тем, что прилетел ко мне в подмогу,

Сев на подоконье за стеклом.

На листочке в клетку из тетрадки

Попросил прощенья перед ним;

А ещё, черкнул, что всё в порядке

У меня, пока я не один.

Ничего другого и не надо —

Счастье жить лишь собственной судьбой.

Только пусть под лёгким листопадом

Близкие останутся со мной.

А ещё, немного Благодати;

Дать России-Родине — хлебов,

Где берёз свисающие пряди

Слушают мелодии лесов.

И пускай помощник мой над миром

Ветерка касается крылом,

Невесомо — еле уловимо,

Вверх летит за облаком с письмом.

И оно дойдёт ему, поверьте —

Оттого душа волнует плоть.

Аккуратно вывел на конверте,

Адрес: Небо.

Райский сад.

Господь.

Таңертең Құдайға хат жолдадым,

Тегін пошташымен - Цезарь.

Ол маған көмектесуге келгенімен,

Әйнектің артындағы терезеде отыру.

Дәптерден тордағы қағазға

Оның алдында кешірім сұрады;

Сондай-ақ, ол бәрі тәртіппен деп жазды

Менде жалғыз қалғанша уақыт бар.

Басқа ештеңе қажет емес -

Бақыт деген – тек өз тағдырымен өмір сүру.

Тек жеңіл жапырақтың астына түсуіне мүмкіндік беріңіз

Маған жақын адамдар менімен бірге қалады.

Сондай-ақ, кішкене Грейс;

Ресейге - Отанға - нан беріңіз,

Қайың ілулі жіптер қайда

Ормандардың әуендерін тыңдаңыз.

Әлемдегі көмекшім болсын

Жел қанатқа тиеді,

Салмақсыз - әрең сезіледі

Ол әріппен бұлттың артында ұшады.

Бұл оған жетеді, маған сеніңіз -

Сондықтан жан тәнді қоздырады.

Конвертке абайлап шығарды,

Мекен-жайы: Аспан.

Едем бағы.

Мырза.