Branca Dias - Edu Lobo

Esse soluço que ouço, que ouço

Será o vento passando, passando

Pela garganta da noite, da noite

A sua lâmina fria, tão fria

Será o vento cortando, cortando

Com sua foice macia, macia

Será um poço profundo, profundo

Alvoroço, agonia

Será a fúria do vento querendo

Levar teu corpo de moça tão puro

Pelo caminho mais longo e escuro

Pela viagem mais fria e sombria

Esse seu corpo de moça tão branco

Que no clarão do luar se despia

Será o vento noturno clamando

Alvoroço, agonia

Será o espanto do vento querendo

Levar teu corpo de moça tão puro

Pelo caminho mais longo e escuro

Pela viagem mais fria e sombria

Esse soluço que ouço, que ouço

Esse soluço que ouço, que ouço

Бұл мен еститін жылау, мен естимін

Өтіп бара жатқан жел болады

Түннің, түннің көмейінен

Сіздің суық жүзіңіз, сондай суық

Бұл жел кесу, кесу болады

Жұмсақ, жұмсақ орағыңмен

Ол терең, терең құдық болады

шу, азап

Желдің қаһары қалар ма екен

Қызыңыздың денесін сондай таза алыңыз

Ең ұзақ және ең қараңғы жолмен

Ең суық және ең қараңғы саяхат үшін

Мына қыздың денесі аппақ

Бұл айдың жарқырауында шешінді

Түнгі жел соғады

шу, азап

Бұл желдің қалауын таңғалдырады

Қызыңыздың денесін сондай таза алыңыз

Ең ұзақ және ең қараңғы жолмен

Ең суық және ең қараңғы саяхат үшін

Бұл мен еститін жылау, мен естимін

Бұл мен еститін жылау, мен естимін