Fièvre - Dobacaracol

Home mama yéo

Fièvre, la fièvre me prend

Sa main maniant la faucille au hazard

La fièvre me prend

Tu es comme le chêne liège que l’on dépouille de son écorce et que l’on laisse

Et que l’on blesse

Home

Nul ne sait, et le vent a soufflé

Sur le chêne-liège blessé

Les slaves ont noyé tes songes et moi le mensonge me ronge

Tu cherches les tiens dans une poignée de sable

Que la fièvre apporte la réflexion au fou qui sans honte abéit aux ordres

sombres

Lorsque la haine préside

Dans le noir pleurent les sylphydes !

Үйде мама иә

Қызба, қызба мені алады

Оның қолы кездейсоқ орақты ұстайды

Қызу мені алып жатыр

Сіз қабығын жұлып тастап кеткен тығын емен ағашындайсыз

Ал біз ауырып қалдық

Үй

Ешкім білмейді, жел соқты

Жараланған тығын ағашында

Славяндар сіздің армандарыңызды суға батырды, ал өтірік мені кеміреді

Өзіңді бір уыс құмнан іздейсің

Бұйрықтарды ұятсыз орындайтын жындыға қызба шағылсын

қараңғы

Жек көрушілік билегенде

Қараңғыда сильфидтер жылады!