Прощальный ужин - Дмитрий Климашенко

Сидим мы в баре в тишине и смотрим друг на друга.

За нашу страстную любовь бокал я молча пью я.

Припев:

Я знаю, я уже не тот, кто нам счастья нужен.

А кто другой, пусть подождет, пока закончим ужин.

Я знаю, я уже не тот, кто нам счастья нужен.

А кто другой, пусть подождет, пока закончим ужин.

Волна уныло бьет по дну, остатками не кружа.

Мы пригласили тишину за наш прощальный ужин.

Припев:

Я знаю, я уже не тот, кто нам счастья нужен.

А кто другой, пусть подождет, пока закончим ужин.

Я знаю, я уже не тот, кто нам счастья нужен.

А кто другой, пусть подождет, пока закончим ужин.

Соло.

Я знаю, я уже не тот, кто нам счастья нужен.

А кто другой, а кто другой, а кто другой, (а кто другой), пусть подождет.

Я знаю, я уже не тот, кто нам счастья нужен.

А кто другой, пусть подождет, пока закончим ужин.

Біз барда үнсіз отырып, бір-бірімізге қараймыз.

Біздің ыстық махаббатымыз үшін мен үнсіз бір стақан ішемін.

Хор:

Бізге бақыт керек адам емес екенімді білемін.

Тағы кім, біз кешкі ас ішіп болғанша күте берсін.

Бізге бақыт керек адам емес екенімді білемін.

Тағы кім, біз кешкі ас ішіп болғанша күте берсін.

Толқын қалдықпен бірге айналмай, түбімен мұңды соғады.

Қоштасу кешіне үнсіздікке шақырдық.

Хор:

Бізге бақыт керек адам емес екенімді білемін.

Тағы кім, біз кешкі ас ішіп болғанша күте берсін.

Бізге бақыт керек адам емес екенімді білемін.

Тағы кім, біз кешкі ас ішіп болғанша күте берсін.

Соло.

Бізге бақыт керек адам емес екенімді білемін.

Ал басқасы кім, басқасы кім, басқасы кім, (және басқасы кім) күтсін.

Бізге бақыт керек адам емес екенімді білемін.

Тағы кім, біз кешкі ас ішіп болғанша күте берсін.