Свечи - Дмитрий Данилин

Горели свечи под дождем.

Не гасли.

Я в одиночестве своем

Был счастлив.

Тебе, неверная моя,

Был верным,

Но не последним для тебя,

Не первым.

Мне не понять твою любовь.

Она коварна.

То в ноги падает, то вновь

Неблагодарна.

И мне печаль не утолить

Любовью странной.

Не заживает и болит

На сердце рана.

Скажи, зачем горят они,

Те свечи?

Пожалуй, стоит объяснить.

Да не чем.

Тебя, неверная моя,

Я проклял.

Погасли свечи, от дождя

Промокли.

Жаңбырда шамдар жанды.

Шықпа.

Мен жалғызбын

Бақытты болды.

Саған, опасызым,

Адал болды

Бірақ сіз үшін соңғы емес

Бірінші емес.

Мен сенің махаббатыңды түсіне алмаймын.

Ол қу.

Ол аяғына түседі, содан кейін қайтадан

Алғыссыз.

Ал мен мұңымды баса алмаймын

Біртүрлі махаббат.

Емдемейді және ауыртпайды

Жүрегінде жара бар.

Айтыңызшы, олар неге өртенеді

Бұл шамдар?

Мүмкін, түсіндіруге тұрарлық.

Иә, не емес.

Сен, опасызым,

Мен қарғыс айттым.

Жаңбырдан шамдар сөнді

Дымқыл.