Эгоист - Дима Билан

Куплет 1:

Ты немного интересна, раздеваю твоё сердце.

Разбиваю твое сердце здесь, прямо здесь.

Ты так много хочешь, нет же;

сквозь тебя я безмятежно

Сквозь тебя лечу небрежно, нежно покидаю неизбежно.

Обжигаю тебя, дышишь.

Меня разрываешь, тише —

Опускайся ниже (ниже) изучаю тебя, слышишь?

Изучаю тебя нежно-нежно;

изучаю тебя нежно-нежно;

Изучаю тебя нежно-нежно, изучаю тебя.

Изучаю тебя нежно-нежно;

изучаю тебя нежно-нежно;

Изучаю тебя нежно-нежно, убиваю тебя —

Назови меня эгоистом!

Припев:

Эгоистом, эгоистом, эгоистом, эгоистом!

Назови меня, назови меня, назови меня эгоистом!

Эгоистом, эгоистом, эгоистом, эгоистом!

Назови меня, назови меня, назови меня эгоистом!

Куплет 2:

Эти крылья за спиной тянут меня домой.

Я разрываюсь, но небеса мне кричат «Постой!»

Смятая постель, твой искушённый взгляд.

Мой одинокий взгляд хочет тебя сейчас!

Обжигаю тебя, дышишь.

Меня разрываешь, тише —

Опускайся ниже (ниже) изучаю тебя, слышишь?

Изучаю тебя нежно-нежно;

изучаю тебя нежно-нежно;

Изучаю тебя нежно-нежно, изучаю тебя.

Изучаю тебя нежно-нежно;

изучаю тебя нежно-нежно;

Изучаю тебя нежно-нежно, убиваю тебя —

Назови меня эгоистом!

Припев:

Эгоистом, эгоистом, эгоистом, эгоистом!

Назови меня, назови меня, назови меня эгоистом!

Эгоистом, эгоистом, эгоистом, эгоистом!

Назови меня, назови меня, назови меня эгоистом!

Слышишь, мне так нужен воздух, не дыши.

Слышишь, небо мне кричит: «Нельзя, беги!»

Припев:

Эгоистом, эгоистом, эгоистом, эгоистом!

Назови меня, назови меня, назови меня эгоистом!

Эгоистом, эгоистом, эгоистом, эгоистом!

Назови меня, назови меня, назови меня эгоистом!

1-аят:

Кішкене қызықсың, Жүрегіңді шешемін.

Жүрегіңді жаралайды, дәл осы жерде.

Сіз көп нәрсені қалайсыз, жоқ;

сен арқылы мен тынышпын

Сен арқылы мен абайсызда ұшамын, ақырын кетем еріксіз.

Мен сені күйдіремін, дем ал.

Сен мені жыртып жатырсың, үндеме

Төмен түсіп (төмен) сізді зерттеп жатырсыз, естідіңіз бе?

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін, мен сені зерттеймін.

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін, мен сені өлтіремін -

Мені өзімшіл деп ата!

Хор:

Өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл!

Маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз, өзімшіл деңіз!

Өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл!

Маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз, өзімшіл деңіз!

2-аят:

Менің артымдағы бұл қанаттар мені үйге тартады.

Мен жыртылып кеттім, бірақ аспан маған «Тоқта!» деп айғайлап жатыр.

Мыжылған төсек, сіздің талғампаз келбетіңіз.

Менің жалғыз түрім қазір сені қалайды!

Мен сені күйдіремін, дем ал.

Сен мені жыртып жатырсың, үндеме

Төмен түсіп (төмен) сізді зерттеп жатырсыз, естідіңіз бе?

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін, мен сені зерттеймін.

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін;

Мен сені ақырын, ақырын зерттеймін, мен сені өлтіремін -

Мені өзімшіл деп ата!

Хор:

Өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл!

Маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз, өзімшіл деңіз!

Өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл!

Маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз, өзімшіл деңіз!

Естідің бе, маған ауа қатты керек, дем алма.

Аспанның маған айқайлағанын естіп тұрсың ба: «Сен алмайсың, жүгір!»

Хор:

Өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл!

Маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз, өзімшіл деңіз!

Өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл, өзімшіл!

Маған қоңырау шалыңыз, маған қоңырау шалыңыз, өзімшіл деңіз!