This Vicious Cabaret - David J, Kevin Haskins

They say that there’s a broken light for every heart on Broadway

They say that life’s a game, then they take the board away

They give you masks and costumes and an outline of the story

Then leave you all to improvise their vicious cabaret…

In no-longer-pretty cities there are fingers in the kitties

There are warrants, forms, and chitties and a jackboot on the stair

Sex and death and human grime, in monochrome for one thin dime

At least the trains all run on time but they don’t go anywhere

Facing their responsibilities, either on their backs or on their knees

There are ladies who just simply freeze and dare not turn away

And the widows who refuse to cry will be dressed in garter and bow-tie

And be taught to kick their legs up high in this vicious cabaret

At last!

The 1998 Show!

The ballet on the burning stage

The documentary seen

Upon the fractured screen

The dreadful poem scrawled upon the crumpled page…

There’s a policeman with an honest soul that has seen whose head is on the pole

And he grunts and fills his briar bowl with a feeling of unease

Then he briskly frisks the torn remains for a fingerprint or crimson stains

And endevours to ignore the chins that he walks in to his knees

While his master in the dark nearby inspects the hands, with brutal eye

That have never brushed a lover’s thigh but have squeezed a nation’s throat

And he hungers in his secret dreams for the harsh embrace of cruel machines

But his lover is not what she seems and she will not leave a note

At last!

The 1998 Show!

The Situation Tragedy

Grand Opera slick with soap

Cliffhangers with no hope

The water-colour in the flooded gallery…

There’s a girl who’ll push but will not shove and she’s desperate for her

father’s love

She believes the hand beneath the glove maybe one she needs to hold

Though she doubts her host’s moralities she decides she is more at ease

In the Land Of Doing-As-You-Please than outside in the cold

But the backdrops peel and the sets give way and the cast get eaten by the play

There’s a murderer at the Matinee, there are dead men in the aisles

And the patrons and the actors too are uncertain if the show is through

And with side-long looks await their cue but the frozen mask just smiles

At last!

The 1998 Show!

The torch-song no one ever sings

The curfew chorus line

The comedy divine

The bulging eyes of puppets strangled by their strings

There’s thrills and chills and girls galore, sing-songs and surprises

There’s something hear for everyone, (reserve your seat today)

There’s mischief and malarkies but no queers or yids or darkies

Within this bastard’s carnival, this vicious cabaret!

Олар Бродвейдегі әр жүрекке жарқыраған жарық бар дейді

Олар өмір ойын дейді, содан кейін олар тақтаны алып кетеді

Олар сізге маскалар мен костюмдер мен сюжеттің құрылымын береді

Одан кейін олардың зұлым кабарелерін импровизациялау үшін барлығыңызды қалдырыңыз…

Әдемі емес қалаларда мысықтардың саусақтары бар

Баспалдақта ордерлер, бланкілер, шиттер және буклет бар

Бір тиынға монохромда секс, өлім және адам кірі

Кем дегенде, пойыздар уақытында жүреді, бірақ ешқайда кетпейді

Жауапкершіліктерін арқада немесе тізеде

Жай ғана қатып қалатын және бет бұруға батылы бармайтын ханымдар бар

Ал жылаудан бас тартқан жесір әйелдерге галстук киіп, галстук киеді

Осы зұлым кабареде аяқтарын жоғары көтеруге  үйретіңіз

Ақырында!

1998 жылғы шоу!

Жанып тұрған сахнадағы балет

Көрген деректі фильм

Сынған экранда

Қорқынышты өлең мыжылған бетте сызылып кетті ...

Басы бағанаға         көрген  ад жан  полицей              

Ол ыңырсып, тоқаш ыдысын мазасызданды

Содан кейін ол саусақ ізі немесе қызғылт дақтар үшін қалады

Ол тізеге дейін кіретін иектерді елемеуге тырысады

Қожайыны жақын маңдағы қараңғыда қатыгез көзбен қолдарын тексеріп жатқанда

Ешқашан ғашықтың жамбасын сыпырмаған, бірақ ұлттың тамағын сығып алған

Ол өзінің жасырын армандарында қатыгез машиналарды қатты құшақтайды.

Бірақ оның сүйіктісі ол сияқты емес және ол жазба қалдырмайды

Ақырында!

1998 жылғы шоу!

Жағдай трагедиясы

Сабын қосылған Гранд Опера

Үмітсіз төбелесшілер

Су басқан галереядағы акварель…

Итеретін, бірақ итерілмейтін қыз бар, ол оған жаны ашиды

әке махаббаты

Ол қолғаптың астындағы қолды ұстау керек шығар деп есептейді

Ол үй иесінің адамгершілігіне күмәнданса да, ол өзін еркін сезінеді

Сыртта суықта қарағанда, өзіңіз қалағандай жасалатын елінде 

Бірақ фон сыпырылып, декорациялар босап, актерлік құрам спектакльге                                                Фондар сыпырылып, декорациялар босып кетеді

Матинада кісі өлтіруші бар, дәліздерде өлі адамдар бар

Меценаттар мен актерлер де шоудың өтіп жатқанына күмәнданады

Жанама көзқараспен олардың ізін күтеді, бірақ мұздатылған маска жай ғана жымиды

Ақырында!

1998 жылғы шоу!

Ешкім ешқашан орындамайтын шырақ әні

Коменданттық сағат хорының сызығы

Құдайдың комедиясы

Қуыршақтардың көздері олардың ішектерімен

Толқулар мен толқулар, ал қыздар көп, әндер мен тосын сыйлар бар

Барлығына еститін бірдеңе бар, (орныңызды бүгін брондаңыз)

Бұзақылық пен безгек бар, бірақ құмарлар, йидтер немесе қараңғылар жоқ

Осы бейбақтың карнавалында, мына зұлым кабаре!