Frevel - Das Ich

der sonnestrahl beruehrt mich sanft in meiner seele

der koerper will mir nicht gehorchen

und noch ganz benebelt so leise es dort draussen ist

ertraeumtes abgebildet im erwachen

in weiter ferne ein schuss ertoent

soll`n sie uns doch ueberreden

sie kommen sie kommen zur tuer herein

und wieder beten wir sind bereit

blinde agression

rassentrennung

einer muss sie doch sehn und doch es wird

die feuersglut in meinem hals

dem regengott

sind wir nicht gleich

und gibt es den dort garnichts mehr

ausser luegen

das ich saehte nur das korn

und wollt die ernte dem beduerft`gen hinterlassen

doch ward der erde nicht die frucht bestimmt

das ich versteht den argwohn nicht

nun elend in der sonne liegt

und stirbt.

Күн нұры жаныма жайлап тиеді

дене маған бағынғысы келмейді

және әлі де өте тұман, өйткені ол жақта тыныш

ояну кезінде бейнеленген армандаған

алыстан атылған дыбыс естіледі

олар бізді көндіруі керек пе?

олар келеді олар есіктен кіреді

және тағы да дұға ет, біз дайынбыз

соқыр агрессия

нәсілдік сегрегация

біреу оны көруі керек, бірақ ол әлі де болады

тамағымдағы оттың шоғы

жаңбыр құдайы

біз бірдей емеспіз

және ол жерде бұдан артық жоқ

өтірік айтудан басқа

Мен тек астық сепкенмін

және егінді мұқтаждарға қалдырғысы келді

бірақ жер жеміс беруге арналмаған

Мен күдікті түсінбеймін

қазір күн астында бейшара жатыр

және өледі.