Gottes Tod - Das Ich

schwarz verbreitet sich in meinem kopf

ganz aufgequollen mein augenlicht zersetzt

das herz verbrennt im weissem nichts

und doch es wird

mein koerper ist in stein gehauen

im tiefen sog der ewigkeit

dass zeit vergeht ist mir entgangen

und doch es wird es wird sschon wieder weiter geh`n

gott ist tot

eingesperrt im wald des wahns

dunkles sein gesaeht in meiner hand

verstaubtes denken in meinem schaedel

und doch es wird

mein geist zerfleischt das tageslicht

die feuersglut in meinem hals erlischt

ganz ohne halt mein fleisch zerfaellt

und doch es wird es wird schon wieder weiter geh`n

gott ist tot

mein gehirn zum kerker wird

ein kleiner stich hat mich gelaehmt

der schrei in mir unhoerbar schweigt

und doch es wird

mein seelenhauch der blitz verschlingt

mein suesses blut verfault im sand

mein sinn zum leben in raum und zeit

und doch es wird es wird schon wieder weiter geh`n

der schlund der blinden worte hat mir einmal gutgetan

менің басыма қара тарады

толығымен ісіп, көзім ыдырап кетті

жүрек ақ болып жанатын ештеңе жоқ

және бәрібір болады

менің денем тасқа қашалған

мәңгіліктің терең соруында

Уақыттың өтіп бара жатқанын сағындым

және ол қайтадан жалғасады

Құдай өлді

жындылық орманында қамалды

менің қолыма қараңғы себілді

бас сүйегімде шаң басқан ой

және бәрібір болады

менің рухым күндізді жыртады

тамағымдағы оттың шоғы сөнеді

менің етім тоқтаусыз ыдырайды

және ол қайтадан жалғасады

Құдай өлді

менің миым зынданға айналады

кішкене тістеп алғаным мені шал етті

ішімдегі айғай естілмейтін үнсіз

және бәрібір болады

найзағай жанымның тынысын жалмады

менің тәтті қаным құмда шіриді

менің кеңістік пен уақытта өмір сүру сезімім

және ол қайтадан жалғасады

Соқыр сөздер маған бір рет жақсылық жасады