Red House of Sorrow - Darktribe

I am standing on the line where my life is unreal

My father will drive to the place of conflict

In this sad hospital, enslaved is what we are

I am so afraid to open my heart

And I cry when I fall in my madness

No one comes to me, to help or sustain me

I call at the door and the brightness shows me how it’s hard to forget this

place

I’m awake in my dream but the pleasure is lost

I fall in a sadness storm

I will never succeed and the red house is still

The place where I am alone

If I cry he appears in the white dress of night

In a suffering fear he brings me to the light

Alive in nightmare, I’m running so fast

But he hurts me my vein with his syringe attacks

How this place is so cold in the darkness

Between peace and storm my brain is a flow

Crossed by a dark force I won’t be a joke

When I fall down on a wall, I’ll engage the lord

I’m awake in my dream but the pleasure is lost

I fall in a sadness storm

I will never succeed and the red house is still

The place where I am alone

On my bed I can’t see any sunrise, it is day or night, I can’t realize

I would write a law and describe the sorrow

In my last cry, I will say goodbye

I’m awake in my dream but the pleasure is lost

I fall in a sadness storm

I will never succeed and the red house is still

The place where I am alone

Мен өмірім болмайтын сызықта тұрамын

Менің әкем қақтығыс орнына барады

Осы қайғылы ауруханада құлдықта біз                                                                 

Мен жүрегімді ашуға қорқамын

Мен ессіздікке түскенде жылаймын

Ешкім маған көмектесу немесе қолдау көрсету үшін келмейді

Мен есікке қоңырау шалып, жарықтылық мұны қалай ұмытып кету қиын екенін көрсетеді

орын

Мен түсімде ояумын, бірақ ләззат жоғалды

Мен қайғылы дауылға  құладым

Мен ешқашан жетістікке жете алмаймын, ал қызыл үй әлі қалыпты

Мен жалғыз       орын 

Мен жыласам, ол түнгі ақ көйлекпен шығады

Азапты қорқынышта ол мені жарыққа әкеледі

Мен қорқынышты түсте өмір сүріп жатырмын, мен өте жылдам жүгіремін

Бірақ ол шприцпен ұрып, тамырымды ауыртты

Бұл жер қараңғыда қалай салқын

Бейбітшілік пен дауылдың арасында менің ми  ағым       

Қараңғы күшке                                                                                                                                                                                                                                                           |

Қабырғаға  құлағанымда, мен лордты шақырамын

Мен түсімде ояумын, бірақ ләззат жоғалды

Мен қайғылы дауылға  құладым

Мен ешқашан жетістікке жете алмаймын, ал қызыл үй әлі қалыпты

Мен жалғыз       орын 

Төсекте мен күннің шыққанын көре алмаймын, күн немесе түн, мен түсінбеймін

Мен заң жазар едім және қайғы-қасіретті сипаттаймын

Соңғы жылауымда мен қоштасамын

Мен түсімде ояумын, бірақ ләззат жоғалды

Мен қайғылы дауылға  құладым

Мен ешқашан жетістікке жете алмаймын, ал қызыл үй әлі қалыпты

Мен жалғыз       орын