Saga of Temudgin - Darkestrah

«I had no place to hide from the thunder…

So I wasn’t afraid anymore.»

The dust was swirling, the steppe was restless,

Piles of strange corpses could be seen

Under the snowdrifts,

In the unseen space.

There, where the shore was glaring,

Where you can’t see the road in darkness,

Mongol dressed in silver furs has spoken:

«We will flood the earth with blood, all the steppes and all the meadows.»

He was riding hard, crossing the landscape

Of the scorched earth,

And everywhere in the steppes the name was resounding: the Great

Genghis Khan.

The dust was swirling, the steppe was restless,

The columns of warriors were marching afar,

And the wind waving the banners

Whispered softly into their ears

That many years ago

On the grey-yellow shore of Onon…

«Lord of the Blue Sky, Great Tengri!

I bow before you.

Give me the strenght.

Mongols need laws.

I will make them obey…

…Even if I have to kill half of them.

Our laws will be simple.

Don’t kill women or children.

Don’t forget your debts.

Fight enemies to the end.

And never betray your Khan.»

A forlorn child was standing

Over the body of his dead father.

How a youth put into socks

Was lagging through the snow clad earth,

About the nameless distant lake

Where Temudgin died and Genghis Khan was reborn.

Genghis, Genghis, Genghis Khan.

«Найзағайдан жасыратын жерім болмады...

Сондықтан мен енді қорықпадым».

Шаң бұрқырап, дала тынымсыз,

Біртүрлі мәйіттердің үйінділері көрінді

Қар үйінділерінің астында,

Көрінбейтін кеңістікте.

Жағалау жарқырап тұрған жерде,

Қараңғыда жол көрінбейтін жерде,

Күміс тон киген моңғол былай деді:

«Біз жерді, барлық далалар мен шабындықтарды қанға толтырамыз».

Ол пейзажды кесіп өтіп, қатты атпен келе жатты

Күйіп кеткен жерден,

Даланың барлық жерінде Ұлы деген атау естілді

Шыңғыс хан.

Шаң бұрқырап, дала тынымсыз,

Жауынгерлердің колонналары алыстан жүріп жатты,

Ал жел баннерлерді желбіретіп тұр

Құлағына ақырын сыбырлады

Сол көп жылдар бұрын

Ононның сұр-сары жағалауында…

«Көк аспанның Тәңірі, Ұлы Тәңірі!

Мен сіздің алыңызда бас иемін.

Маған күш беріңіз.

Моңғолдарға заң керек.

Мен оларды мойынсұнуға мәжбүр етемін…

…Тіпті олардың жартысын өлтіруге  мәжбүр болса да .

Біздің заңдарымыз қарапайым болады.

Әйелдерді немесе балаларды өлтірмеңіз.

Қарыздарыңызды ұмытпаңыз.

Жаулармен соңына дейін күресіңіз.

Және ешқашан ханыңа опасыздық жасама».

Қаңғыбас бала тұрды

Өлген әкесінің денесінің үстінде.

Жастар шұлық киген

Қарлы жерді кешіп өтті,

Аты жоқ алыс көл туралы

Темудгин өліп, Шыңғыс хан қайта туған жер.

Шыңғыс, Шыңғыс, Шыңғыс хан.