Khagan - Darkestrah

We have trampled into dust,

The emptiness of endless steppe.

We have filled with the ring of blades,

The space of the continent.

We were galloping towards that distant line,

Where the sky closes up with the earth.

We were dethroning princes,

And ruining walls of the palace

And it seemed that we were swiping the cities away,

Just with a wave of a hand

Winter is my name.

Time has come again.

Memories of the past day, have gotten cold and ask for fire.

Ground, is a flesh wound, open for the winter sleep.

In the expanse of the high skies, the gates are already open wide.

In his voice there are steel and fire,

And tramping of hundreds of thousands steeds.

His will is the will of Tengri…

«You know your future, Great Khan»

«We rode back home.

My father didn’t talk.

Finally he said to me: „You did good.

A man has to choose his wife.“

I didn’t know that day… would change my life forever.»

Біз шаңға тап болдық,

Шексіз даланың бостығы.

Біз пышақтардың сақинасымен толдық,

Материктің кеңістігі.

Біз сол алыс сызыққа қарай жүгірдік,

Аспанның жермен жабылатын жері.

Біз ханзадаларды тақтан тайдырдық,

Ал сарай қабырғаларының қирауы

Біз                 қал                                                                                                                                                    алысқа  сырғытып  сырып бара жатқандай көріндік,

Қолдың толқынымен

Қыс - менің  атым.

Уақыт тағы келді.

Өткен күннің естеліктері суып, от сұрады.

Жер,   ет жарасы, қысқы ұйқыға ашық.

Биік аспан кеңістігінде қақпалар қазірдің өзінде айқара ашылды.

Оның дауысында болат пен от бар,

Жүздеген мың аттарды таптау.

Оның өсиеті – Тәңірінің…

«Өз болашағыңды білесің, Ұлы хан».

«Біз үйге қайттық.

Әкем сөйлемеді.

Ақырында ол маған: «Сен жақсы істедің.

Ер адам әйелін таңдауы керек».

Мен бұл күнді білмедім ... менің өмірімді мәңгі өзгертеді ».