Braises - Dahlia

Viens approche un peu, que je les voies, ces cicatrices comme un remords

Un peu de temps, un peu de pertes qu on lâche

Entendre une scie qu on laisse trancher, une douleur vive, croyant qu elle dort

Mais rien qu on ose affronter, rien entendre

Une volonté bien mise à nue, une plaie qu on panse encore

Un sort qui s insinue, des braises qu on porte encore

Saigne encore cette encre par tous les pores, que l on écrive comment on cède

Comment plus rien ne nous repose, comment on erre

S aider de nos cris pour s écorcher que seuls nos voix s entendent

De tous ces bruits, plus rien d audible, nous insensibles?

Une volonté bien mise à nue, une plaie qu on panse encore

Un sort qui s insinue, des braises qu on porte encore

On tient des braises, des boules d épines, rien a saisir que l eau qui coule

On ne retient rien de ce qu on nous dit, que les mensonges

Comme tout se fane, comme tout se crispe, comme tout s attise

Aux yeux du monde on est toujours de glace, toujours une tombe

Une volonté bien mise à nue, une plaie qu on panse encore

Un sort qui s insinue, des braises qu on porte encore

Souhaites que l on se blesse, que l on souligne de couleur noire

Ces mots qui nous retiennent

Et puisque l on se sert de jeux qui brillent, de mots qui coupent comme des

lames

Que sur nos têtes le doute s évapore

Une volonté bien mise à nue, une plaie qu on panse encore

Un sort qui s insinue, des braises qu on porte encore

Сәл жақынырақ келші, мен олардың өкініш сияқты тыртықтарын көрейін

Аз уақыт, біз жіберген аздап жоғалту

Кесуге қалдырылған араны есту, қатты ауырсыну, ұйықтап жатыр деп ойлау

Бірақ біз ешнәрсемен бетпе-бет келуге батылы барамыз, ештеңе естімейміз

Өсиет жақсы ашылды, жара әлі жазылады

Ішке кіріп жатқан сиқыр, біз әлі де алып жүреміз

Бұл сияны әр тесіктен қайтадан ағызыңыз, қалай беретінімізді жазайық

Ештеңе бізді қалай тыныштандырмайды, қалай адасып жүрміз

Тек біздің дауыстарымыз естілетінін тырнау үшін айқайымызды пайдаланыңыз

Осы шулардан басқа ештеңе естілмейді, біз сезімтал емеспіз бе?

Өсиет жақсы ашылды, жара әлі жазылады

Ішке кіріп жатқан сиқыр, біз әлі де алып жүреміз

Біз шоқтарды, тікенді шарларды ұстаймыз, ағып жатқан судан басқа ештеңені ұстаймыз

Бізге айтылған ештеңе есімізде жоқ, тек өтірік

Бәрі қалай сөнеді, бәрі қалай шиеленеді, бәрі қалай қозғалады

Әлемнің алдында біз әлі мұз, әлі де бейітпіз

Өсиет жақсы ашылды, жара әлі жазылады

Ішке кіріп жатқан сиқыр, біз әлі де алып жүреміз

Өзімізді-өзіміз ренжітсек екен, астын қара түспен сызамыз

Бұл сөздер бізді кері қайтарады

Ал біз жарқырайтын ойындарды қолданатындықтан, ұнайтын сөздерді қиып аламыз

жүздер

Бұл біздің басымыздағы күмәнді жоғалтады

Өсиет жақсы ашылды, жара әлі жазылады

Ішке кіріп жатқан сиқыр, біз әлі де алып жүреміз