I Remember - Cyrille Aimée

I remember sky

It was blue as ink

Or at least I think I remember sky

I remember snow

Soft as feathers, sharp as thumb tacks coming down like lint

And it made you squint when the wind would blow

And ice like vinyl on the streets

Cold as silver, white as sheets

Rain like strings and changing things like leaves

I remember leaves

Green as spearmint, crisp as paper

I remember trees

Bare as coat racks, spread like broken umbrellas

And parks and bridges, ponds and zoos

Ruddy faces, muddy shoes

And nights and noise and bees and boys

And days

I remember days

Or at least I try

But as years go by, they’re a sort of haze

And the bluest ink isn’t really sky

And at times I think I would gladly die

For a day of sky

Sky, sky, sky

Аспан есімде

Ол сия  көгілдір  болды

Немесе кем дегенде аспанды есімде ойлаймын

Қар есімде

Қауырсында жұмсақ, бас бармақтай өткір түйіндер талшықтай түседі

Бұл жел соққанда көзіңізді қысып жіберді

Көшелерде винил сияқты мұз

Күміс суық, парақ      ақ

Жаңбыр жіп сияқты жауады және жапырақтар сияқты өзгереді

Жапырақтары есімде

Жалбыздай жасыл, қағаздай қытырлақ

Ағаштар есімде

Пальто сөрелеріндей жалаңаш, сынған қолшатырдай жайылған

Және саябақтар мен көпірлер, тоғандар мен хайуанаттар

Беттері қызыл, аяқ киімдері лай

Ал түндер мен шу, аралар мен ұлдар

Және күндер

 күндер есімде

Немесе, кем дегенде, мен тырысамын

Бірақ жылдар өткен сайын, олар бір тұман

Ал ең көгілдір сия шынымен аспан емес

Кейде мен қуана өлемін деп ойлаймын

Аспан күні үшін

Аспан, аспан, аспан