The Raven - CYNE

Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling

By the grave and stern decorum of the countenance it wore

«Though thy crest be shorn and shaven, thou,» I said, «art sure no craven

Ghastly grim and ancient Raven wandering from the Nightly shore—

Tell me what thy lordly name is on the Night’s Plutonian shore!»

Quoth the Raven «Nevermore.»

Not magic tragedy in the win

Me and him seraphim while I’m out on the limb

Begin to the innermost, I boast, hoping to blend

Merging thought and love because I’m dying of sin

We do anything, calming down, no more tingling

I rap about future things, future is, future does

Goodbye innocence and as I smell brimstone

Ash on the ground, stone showing imminence

I do this ‘til the ghosts come, aligning with the star chamber

And see the same star that the Wise Men saw

Bearing gifts to it, I am Rick Rubin

Rocking with LL Cool, we down to move it

I am the last redeemer, a stranger without a visa

Living in a strange land.

Damn, take me back to Giza

So I can hold the Earth still when I research

The reason of the purpose of the hurt with a day to work

Damn, this is a last will and testament

No matter what happens to me, my words are still relevant

Soul’s still evident, works take precedence

My presence on this Earth is worth the view from Heaven—speak it

Fall gently ‘til the pain hits me

A rush of blood to the head—instead the rain just missed me

Walk tall with a big stick, the words I spit are forgiveness

I rip it ‘til you throw fits.

I spill blood ‘til I walk crip

I make lame niggas backflip with smooth criminal tactics

Amateur until you practice

You word players' last verse say I’m current to the happenings

Damn near fucked this, I lust for some justice

I feel the ether eat through all my skin and it sucks, bitch

«Why you wanna do like that and walk badly?»

Said the elderly man to the useless

Same day, math day.

Same shit, I hate fate

Change circumstance so I can dance on the moon base

Reach Mars to touch mothers, starships, and hardships

I’ll ride it ‘til the time’s gone, look down from up above

Double towers of Babel, my feathers are the darkest silk

Two wings I fling—no man can ever injure this

Fly away to joy.

One day, I’ll be at peace again

«Never more,» said the raven—goodbye to innocence

Since he ate the bitter fruit out the garden riot suit

‘Til the burner to your sweater, make another ‘til he’s dead

Years later, here is me—another hurting human being

Wonder why the serpent took the time just to ruin me dreams

, will we ever make it back to better weather?

«Nevermore,» said the raven—nothing else and see you later

«Nevermore,» said the raven

Сосын мына қара түсті құс менің көңілсіз қиялымды алдап күлді

Ол киінген жүзінің ауыр және қатал әдептілігімен 

«Тірегің қырқылып, қырылған болса да, сен, - дедім мен, - құмарлық жоқ.

Түнгі жағадан келе жатқан сұмдық және ежелгі қарға -

Түнгі Плутон жағалауында сенің есімің кім екенін айтшы!»

Қарға «Ешқашан».

Жеңіс сиқырлы трагедия емес

Мен                          ол                                                                                                                                                        Мен ол    серафим                           Ол    ол                        |

Іштей бастаңыз, мен мақтанамын, араласамын деп үміттенемін

Ой мен махаббатты біріктіру, өйткені мен күнәдан өліп жатырмын

Біз бәрін жасаймыз, тыныштандырамыз, енді қытырлақ жоқ

Мен болашақ нәрселер, болашақ — болашақ, болашақ туралы рэп

Қош бол пәктік пен күкірттің иісін сезгендей

Жердегі күл, жақындап қалған тас

Мен бұны «жұлдыз камерасына сәйкес келетін елестер келгенше» жасаймын

Даналар көрген жұлдызды да көр

Сыйлықтарды алып жүрмін, мен Рик Рубинмін

Салқындағыңыз, біз оны жылжытамыз

Мен соңғы төлем алушымын, визасы жоқ бейтаныс адаммын

Бейтаныс елде тұру.

Қарғыс атсын, мені Гизаға қайта ал

Сондықтан                                                                                                                                                                                                                                Мен жерді зерттеу        м зеттеу кезінде Жерді бір қимылсыз орынсыз ұстай аламын

Бір күндік жұмыс жұмысы жүрген мақсатының себебі

Қарғыс атсын, бұл соңғы өсиет

Менімен не болғанына қарамай, менің сөздерім әлі де өзекті

Жан әлі де айқын, шығармалар басымдыққа ие

Менің жер бетіндегі қатысуым аспаннан, оны айтуға тұрарлық

Ауырсыну маған тигенше ақырын құлаңыз

Басыма қан                жаңбыр  орн   орн   мені сағынды

Үлкен таяқпен биік жүр, Түкірген сөзім кешірім

Мен оны 'сен бас тартқанша жыртып аламын.

Мен аяғым ауырғанша қан төгемін

Мен ақсақ негрлерді біркелкі қылмыстық тактикамен кері айналдырамын

Сіз жаттығуға дейін әуесқой

Ойыншылардың соңғы тармағында мен оқиғалардан хабардар екенімді  айтасыз

Қарғыс атқыр, мен әділдікті қалаймын

Мен эфир бүкіл терімді жеп жатқанын сеземін, ол сорып жатыр, қаншық

«Неге бұлай істеп, жаман жүргің келеді?»

— деді егде жастағы кісі керексіздерге

Сол күні, математика күні.

Мен тағдырды жек көремін

Айдың негізінде  билей алатындай жағдайды өзгертіңіз

Аналарға, жұлдызды кемелерге және қиындықтарға қол жеткізу үшін Марсқа жетіңіз

Мен оны уақыт біткенше мінемін, жоғарыдан төмен қара

Бабылдың қос мұнарасы, менің  қауырсындарым ең қара жібек

Мен екі қанат қағамын — оны ешкім ешқашан жаралай алмайды

Қуанышқа ұшыңыз.

Бір күні мен қайтадан тыныштықта боламын

«Енді ешқашан», - деді қарға, кінәсіздікпен қоштасып

Ол бақшадағы тәртіпсіздік костюмінің ащы жемісін жегендіктен

Оттықты жемпіріңізге жеткізіңіз, ол өлгенше басқасын жасаңыз

Жылдар өткен соң, міне, мен — тағы бір ренжітетін адаммын

Неліктен жылан менің армандарымды бұзуға уақыт бөлді?

, біз оны бірде жақсы ауа-райына қайта аламыз ба?

«Ешқашан», - деді қарға, - басқа ештеңе жоқ, кейінірек кездескенше

- Ешқашан, - деді қарға