От окраинной заставы - Чёрный Лукич

От окраины заставы до ближайшего села

Ты меня не проводила, ты меня не довела.

Я едва не заблудился, я едва нашёл тропу,

Снегопадами умылся и об сохнул на ветру.

Без привычки к холодам… хлеб, намокшая крупа…

Я мотаюсь по дворам в ожидании тепла.

Где-то сумрачный хозяин, где-то добрая вдова,

От калитки до калитки, до окраины села.

И опять поля да вьюги, и опять колючий снег,

Где вы братья, где вы други, где ты радостный рассвет?

Без привычки к холодам… хлеб, намокшая крупа…

Я мотаюсь по дворам в ожидании тепла.

Заставаның шетінен ең жақын ауылға дейін

Мені алмадың, сен мені алмадың.

Мен адасып кете жаздадым, жолды әрең таптым,

Қармен жуынып, желге кепті.

Суық күннің әдеті болмай... нан, суланған жарма...

Жылуды күтіп аулаларды айналып жүгіремін.

Бір жерде мұңды қожайын, бір жерде мейірімді жесір,

Қақпадан қақпаға дейін, ауылдың шетіне дейін.

Тағы да өрістер мен боран, тағы да тікенді қар,

Қайдасыңдар ағайындар, қайдасыңдар достар, қайдасыңдар қуанышты таң?

Суық күннің әдеті болмай... нан, суланған жарма...

Жылуды күтіп аулаларды айналып жүгіремін.