Можно и не жить - Чёрный Лукич

Как с чугунной пушки по облезлым воробьям,

Как жестяной кружкой черпать море-океан.

Поплевать в колодец, песню не сложить,

Заболит сердечко — можно и не жить.

Времечко хмельное по кисельным берегам,

Думушки-заботы разлетелись по углам.

Совесть — не портянка, можно не носить,

Заболит сердечко — можно и не жить.

День за днём, как бусы — нитку не порвать.

Ой змеи укусы, ой обиды — благодать.

Да печаль — не речка, можно переплыть,

Заболит сердечко — можно и не жить.

Қоңыр торғайлардағы шойын зеңбіректен,

Теңіз-мұхитты қалайы кружкамен қалай тазартуға болады.

Құдыққа түкір, өлеңді тастама,

Жүрегің ауырса – өмір сүрмей қалуың мүмкін.

Желе жағаларында мас уақыт,

Бұрышта шашылған ойлар-уайымдар.

Ар-ұждан аяқ киім емес, оны киюге болмайды,

Жүрегің ауырса – өмір сүрмей қалуың мүмкін.

Күннен-күнге, моншақ сияқты - жіпті үзбеңіз.

О, жылан шаққан, қорлық – рақым.

Иә, мұң өзен емес, жүзіп өтуге болады,

Жүрегің ауырса – өмір сүрмей қалуың мүмкін.