Donizetti: Amore e morte - Cecilia Bartoli, James Levine, Гаэтано Доницетти

Odi di un uom che muore,

odi l’estremo suon:

quest’appassito fiore

ti lascio, Elvira, in don.

Quanto prezioso ei sia

tu dei saperlo appien;

nel dì che fosti mia

te lo involai dal sen.

Simbolo allor d’affetto,

or pegno di dolor;

torna a posarti in petto

questo appassito fior.

E avrai nel cor scolpito,

se duro il cor non è,

come ti fu rapito,

come ritorna a te.

Өліп бара жатқан адамды жек көресің,

сіз экстремалды дыбысты жек көресіз:

бұл солған гүл

Мен сені, Эльвира, Донда қалдырамын.

Ол қаншалықты қымбат

сіз оны толықтай білесіз;

сен менікі болған күні

Мен оны саған сеннен қашып жібердім.

Сүйіспеншіліктің белгісі,

немесе ауырсыну кепілі;

кеудеге демалуға оралыңыз

бұл солған гүл.

Сізде ойылған дене болады,

жүрек қатты болмаса,

оны қалай ұрлап кетті,

ол сізге қайтып келгенде.