Los hijos del hambre no tienen mañana - Canteca de macao

Con la mirada perdía en esos ojos de cuencas vacías,

se me notan las costillas, debo vivir el día a día.

Y tú preocupao por cómo adelgazar,

pensando todo el día en esos kilitos de más.

Siéntate un ratito y ponte a pensar

en cómo viven y mueren los demás.

Pa poder vivir debo arriesgarme a morir,

aún me queda la esperanza de poder seguir aquí,

Navegab mis ilusiones en un frío mar añil,

escapar de la pobreza, por fin por fin por fin!

(bis)

Y si merece la pena hay cruzrar en una patera

que va a naufragar antes de llegar a Gibraltar.

Me asusta la pobreza, vete de aquí.

Nos quitas del trabajo y nos traes de fumar,

educamos a tus hijos pa que nos roben el pan,

el día de mañana nos va a gobernar.

Y apaga el televisor y todo vuelve a ser real,

las cosas que has visto se te van a olvidar

guerras, hambre, y precariedad…

Calla tu conciencia y déjate llevar…

Entonces se apagan las luces del barrio

y la gente duerme y no piensa

en los que pierden su vida a diario.

Con la mirada perdía en esos ojos de cuencas vacías,

se me notan las costillas, debo vivir al día.

Оның көзқарасымен ол бос бассейндердің көздерінде жоғалды,

қабырғаларым көрсетеді, мен күннен күнге өмір сүруім керек.

Ал сіз салмақты қалай жоғалтамын деп алаңдайсыз,

күні бойы осы қосымша фунттар туралы ойлау.

Біраз отырыңыз және ойланыңыз

басқалар қалай өмір сүріп, өледі.

Өмір сүру үшін мен өлуге тәуекел етуім керек,

Мен әлі де осында жалғастыра аламын деген үмітім бар,

Мен елестерімді салқын индиго теңізінде жүздім,

кедейліктен құтылу, ақыры, ақыры!

(Бис)

Ал егер оған тұрарлық болса, шағын қайықпен өту керек

Бұл кеме Гибралтарға жеткенше апатқа ұшырайды.

Мені жоқшылық қорқытады, кет мына жерден.

Сіз бізді жұмыстан шығарып, темекі шегуден әкелесіз,

біз сіздің балаларыңызды біздің нанымызды ұрлайтындай етіп оқытамыз,

ертең бізді басқарады.

Ал теледидарды өшіріп, бәрі қайтадан шынайы болады

сіз көрген нәрселерді ұмытасыз

соғыстар, ашаршылық және қауіп-қатер ...

Ар-ұжданыңызды жауып, өзіңізді босатыңыз...

Сосын маңайдағы шамдар сөнеді

ал адамдар ұйықтап, ойланбайды

онда олар күнделікті өмірлерін жоғалтады.

Оның көзқарасымен ол бос бассейндердің көздерінде жоғалды,

қабырғаларым көрсетеді, мен күннен күнге өмір сүруім керек.