Над пропастью во ржи - Би-2

Бежим в темноте, из леса выйти смогут не все.

В руках изумруд, волшебные камни точно не врут.

Тропа у реки, на дне нет звёзд, берега высоки.

Покой храня, идёт течение против меня.

Ты прости, я это делаю,

Чтоб из частиц сложилось целое!

Тимьян, шалфей, ночные травы пахнут острей.

Нарви их горсть, пока Земля не промерзла насквозь.

Бежим наугад.

Сочится кровь из свежих стигмат.

Назад нельзя.

И значит - каждый сам за себя!

Ты прости, я это делаю,

Чтоб из частиц сложилось целое!

Жизнь - сказочный сон, цветные витражи.

Выстроил дом над пропастью во ржи.

Ночью и днём не гаснет в окнах свет,

Но через лес другой дороги нет!

Жизнь - сказочный сон, цветные витражи.

Выстроил дом над пропастью во ржи.

Ночью и днём не гаснет в окнах свет,

Но через лес другой дороги нет!

Қараңғыда жүгіреміз, орманнан бәрі бірдей шыға алмайды.

Изумрудтың қолында сиқырлы тастар сөзсіз өтірік айтпайды.

Өзен жағасындағы жол, түбінде жұлдыз жоқ, жағалары биік.

Тыныштықты сақтай отырып, маған қарсы ағым бар.

Мені кешіріңіз, мен істеймін

Бөлшектерден бүтін жасау үшін!

Тимьян, шалфей, түнгі шөптердің иісі күштірек.

Жер қатып қалмай тұрып, олардың бірнешеуін таңдаңыз.

Біз жабайы жүгіреміз.

Жаңа стигматтардан қан ағып жатыр.

Қайта алмайсың.

Бұл дегеніміз - әр адам өзі үшін!

Мені кешіріңіз, мен істеймін

Бөлшектерден бүтін жасау үшін!

Өмір - бұл ертегі арман, витраждар.

Қара бидайдағы жардың үстіне үй салды.

Күндіз-түні терезеден жарық сөнбейді,

Бірақ орман арқылы басқа жол жоқ!

Өмір - бұл ертегі арман, витраждар.

Қара бидайдағы жардың үстіне үй салды.

Күндіз-түні терезеден жарық сөнбейді,

Бірақ орман арқылы басқа жол жоқ!