Её глаза (из Шекспира) - Би-2

Её глаза на звёзды непохожи

В них бьётся мотыльком живой огонь

Ещё один обычный вечер прожит

А с ней он каждый раз другой.

Её упрёки — вестники прохлады

Как скошенная в августе трава

И пусть в её словах ни капли правды

Она божественно права.

Где-то ангелы кричат: «Прости — прощай»

Плавится душа как свеча

Разлилась по сердцу печаль

Я навеки твой, ты — ничья.

Её сиянье затмевает солнце

И замерзает кровь в её тени

Такое счастье дорого даётся

Венец, откуда ни взгляни.

Любой валет в её большой колоде

Падёт, как жертва ревности слепой

Она одна и от меня уходит

Давно проторенной тропой.

Оның көздері жұлдыз сияқты

Тірі от олардың ішінде көбелектей соғады

Тағы бір қарапайым кеш өтті

Ал онымен ол әр уақытта әртүрлі.

Оның сөгістері салқындықтың жаршысы

Тамыздағы шабылған шөп сияқты

Оның сөзінде бір тамшы шындық болмаса да

Ол құдайдан дұрыс.

Бір жерде періштелер айқайлап жатыр: «Кешіріңіз - қош болыңыз»

Жан шырақтай ериді

Жүрекке мұң тарады

Мен мәңгілік сенікімін, сен ұтыссың.

Оның нұры күнді тұтылады

Ал қан оның көлеңкесінде қатып қалады

Мұндай бақыт қымбатқа түседі.

Тәжі, қайда қарасаң да.

Оның үлкен палубасындағы кез келген ұя

Қызғаныштың соқыр құрбаны сияқты құлаңыз

Ол жалғыз және мені тастап кетті

Ұзақ басылған жол.