We'll Never Know - Benny Goodman, Helen Forrest, Ирвинг Берлин

After all these years I can’t forget

The happiness that I once knew

Maybe there’s a spark that’s burning yet

And filling me with thoughts of you

Gone is the treasure we found and let go Was it worth keeping?

We never will know

There might have been a sky of blue for me and you

We’ll never know

There might have been a garden, too, where roses grew

We’ll never know

We might have built a castle high

For you were young and so was I But we just kissed and said «Goodbye»

And so We’ll never know

Maybe we had found the thing we sought

And maybe it was worth the cost

Leaving it behind without a thought

What happiness we might have lost

Maybe the rose that we covered with snow

Wanted to blossom, we never will know

Осынша жылдар өтсе де, ұмыта алмаймын

Бір кездері мен білген бақыт

Әлі жанып тұрған ұшқын бар шығар

Мені сен туралы ойлармен толтырды

Біз тапқан қазына жоғалып, оны сақтау керек еді?

Біз ешқашан білмейміз

Мен және сіз үшін көк аспан болуы мүмкін

Біз ешқашан білмейміз

Раушан гүлдер өсетін бақша да болуы мүмкін

Біз ешқашан білмейміз

Біз астық биіктігі бойында тұрғызылуы мүмкін

Өйткені сен де, мен де жас едік, бірақ біз жай ғана сүйіп, «Қош бол» дедік.

Сондықтан біз ешқашан білмейміз

Мүмкін біз іздеген нәрсені тапқан болармыз

Мүмкін бұл құнына тұрарлық шығар

Ешқандай ойланбастан артта қалдыру

Қандай бақыттан айырылған болар едік

Мүмкін біз қармен жауып қойған раушан шығар

Гүлденгіміз келеді, біз ешқашан білмейміз