Estaciones - Antonio Vega

Calle arriba, caminé tranquilo

Al encuentro de un invierno frío

Que dejé pasar

Al doblar la esquina y en la acera

Di de bruces con la primavera

No la vi llegar

Un verano sin excusa

En otoño me olvidó la musa

Me dejó marchar

Me dormí en las estaciones

Y ahora el tren parado por vacaciones

No quiere arrancar

El silbato es la esperanza nueva

Y por fin los campos ahí afuera

Van quedando atrás

Ya se acerca la estación nevada

Bajo y cumplo años de pasada

Y una estrella más

Se dibujan los colores

Vivos en la magia de las flores

En la luz vital

Rodeado de equipajes

Que se pierden entre viaje y viaje

Queda recordar

Y por esto vivo el día

Día simple, día claro

Vivo al menos sin temores

Sin el miedo de gozar

Cada pueblo, cada puente

Cada cruce me han enseñado

Que con hoy es suficiente

Calle arriba, caminé tranquilo

Al encuentro de un soñado estío

Que hubo que pasar

Al doblar la esquina en la primera

El otoño me enseñó quien era

Me invitó a pensar

Se dibujan los colores

Vivos en la magia de las flores

En la luz vital

Rodeado de equipajes

Que se pierden entre viaje y viaje

Queda recordar

Y por eso vivo el día

Día simple día claro

Vivo al menos sin temores

Sin el miedo de gozar

Cada pueblo, cada puente

Cada cruce me ha enseñado

Que con hoy es suficiente

Y mañana es demasiado

Y por esto vivo el día

Día simple, día claro

Vivo al menos sin temores

Sin el miedo de gozar

Cada pueblo, cada puente

Cada cruce me ha enseñado

Que con hoy es suficiente

Y mañana es demasiado

Көшеде мен тыныш жүрдім

Суық қысты қарсы алу үшін

Мен нені жібердім?

Бұрыштың айналасында және тротуарда

Бұлақпен бетпе-бет келдім

Мен оның келгенін көрмедім

Ақтаусыз жаз

Күзде муза мені ұмытты

мені жібер

Мен станцияларда ұйықтап қалдым

Енді пойыз демалысқа тоқтады

жүктегісі келмейді

Ысқырық – жаңа үміт

Ақырында далалар

Олар артта қалып жатыр

Қарлы маусым жақындап қалды

Low және мен өткен жылдарды орындаймын

және тағы бір жұлдыз

түстер сызылады

Гүлдердің сиқырында тірі

тірі жарықта

багажмен қоршалған

Бұл сапар мен сапар арасында жоғалады

Есте сақтау керек

Сол үшін мен күнді өмір сүремін

Қарапайым күн, ашық күн

Мен қорықпай өмір сүремін

Ләззат алудан қорықпай

Әрбір қала, әр көпір

Әр крестті маған үйретті

бүгін жеткілікті

Көшеде мен тыныш жүрдім

Армандаған жаз кездесуіне

не болуы керек еді

Біріншіден бұрышты айналдыру

Күз маған кім екенімді үйретті

мені ойлауға шақырды

түстер сызылады

Гүлдердің сиқырында тірі

тірі жарықта

багажмен қоршалған

Бұл сапар мен сапар арасында жоғалады

Есте сақтау керек

Сондықтан мен күн үшін өмір сүремін

қарапайым күн ашық күн

Мен қорықпай өмір сүремін

Ләззат алудан қорықпай

Әрбір қала, әр көпір

Әрбір өткел маған үйретті

бүгін жеткілікті

Ал ертең тым көп

Сол үшін мен күнді өмір сүремін

Қарапайым күн, ашық күн

Мен қорықпай өмір сүремін

Ләззат алудан қорықпай

Әрбір қала, әр көпір

Әрбір өткел маған үйретті

бүгін жеткілікті

Ал ертең тым көп