Cuatro Milpas - ANTONIO AGUILAR

Cuatro milpas tan sólo han quedado

Del ranchito que era mío, ay!

De aquella casita tan blanca y bonita

Lo triste que está

Los potreros están sin ganado

La laguna se seco

La cerca de alambre que estaba en el patio

Tambien se cayo

Me prestaras tus ojos, morena

Los llevo en el alma, que miren allá

Los despojos de aquella casita

Tan blanca y bonita lo triste que está

Las cosechas quedaron perdidas

Toditito se acabó, ay!

Ya no hay palomas, ni flores ni aromas

Ya Todo acabó

Las palmeras lloraban su usencia

La laguna se seco ay ahy

Los piones y arrieros

Toditos se fueron y nadie quedo

Por eso estoy triste morena

Por eso me pongo muy triste a llorar

Recordando las tardes felices

Que los dos pasamos en aquel lugar.

Тек төрт милпа қалды

Менікі болған кішкентай ранчодан, о!

Бұл кішкентай үй ақ және әдемі

қандай өкінішті

Алаңдар малсыз

лагуна құрғап қалды

Аулада болған шынжырлы қоршау

да құлады

Көзіңді бересің бе, брюнетка

Мен оларды жанымда алып жүрмін, сонда қарай берсін

Сол кішкентай үйдің қалдықтары

Сондай ақ және әдемі, бұл қаншалықты қайғылы

Егін жоғалды

Бәрі бітті, о!

Енді көгершіндер де, гүлдер де, хош иістер де жоқ

Бәрі бітті

Пальмалар оның жоқтығына жылады

лагуна құрғап қалды ай ахи

Пиондар мен қашырлар

Барлығы кетіп қалды, ешкім қалмады

Сондықтан мен қайғылы брюнеткамын

Сондықтан мен жылағанда қатты мұңаямын

қуанышты кештерді еске алу

Екеуміздің сол жерде өткізгеніміз.