Internal Landscapes - Anathema

And I felt myself going.

I was in a great deal of pain, it was a very

frightening experience, but I began to slip… I just sort of, feel myself going,

and I remember trying to hold on… I’ll be ok, I’ll be ok… And it got to the

point where I just couldn’t… And everything began to just become very quiet.

And I can remember with every ounce of strength I had I wanted to say goodbye

to my wife, it was important to me… And I did, I remember just turning my head,

looking at her and saying… I’m gonna die, goodbye Joan… and I did.

It was then that I experienced… experienced what we call a near death

experience, for me there was nothing near about it, it was there.

It was a total immersion in light, brightness, warmth, peace, security… I did

not have an out-of-body experience, I did not see my body or anyone about me,

I just immediately went into this beautiful bright light.

It’s difficult to describe, matter of fact it’s impossible to describe.

Verbally it cannot be expressed, it’s something which becomes you and you become it… I could say that

I was peace, I was love, I was the brightness… It was part of me…

Goodbye my friend

Love will never end

And I feel like you

And I breathe all truth

Love is the lifebreath of all I see

Love is the truelight inside of me And I know you somehow

As I hold you in my heart

In my heart

There’s a fire in the sky

And I know it’s you

(Senses following me)

There’s a light that’s so bright

And I know it’s you

And I dream like you

And I believe in truth

For I was always there

And I will always be there…

And it’s just so beautiful.

It was eternity.

It’s like… I was always there,

and I will always be there… That my existence on earth was just a very brief

instant.

I could say that I was peace, I was love, I was the brightness… It was part of me…

(Joe Geraci 1981)

Мен өзімді бара жатқандай сезіндім.

Мен қатты ауырдым, өте                                                

қорқынышты тәжірибе, бірақ мен тайып                    әй  әй   өзімді  бара жатқан  сезінемін,

Мен ұстап тұруға тырысу есімде ... Мен жақсы боламын, мен жақсы боламын ... және ол үшін

менің қолымнан келмейтін нүкте… Және бәрі өте тыныш бола бастады.

Мен қоштасқым келетін әрбір унция күшіммен   есімде        

менің әйелім                                                                      болды    басымды   бұрған   есімде  

оған қарап, мен өлемін, қош бол Джоан... дедім.

Содан кейін мен тәжірибелі болды ... Бізге жақын өлім деп атағанымызды бастан кешірді

Тәжірибе, мен үшін оның жанында ештеңе жоқ, ол болды.

Бұл жарыққа , жарықтыққа, жылулыққа, тыныштыққа, қауіпсіздікке  толықтай ену болды…

денеден тыс тәжірибе жоқ, мен өз денемді немесе мен туралы ешкімді көрмедім,

Мен бірден осы әдемі жарқыраған жарыққа кірдім.

Оны сипаттау қиын, шындығында суреттеу мүмкін емес.

Оны ауызша айту мүмкін емес, бұл сізге айналатын нәрсе, ал сіз оған айналасыз...

Мен тыныштық болдым, мен махаббат болдым, мен жарық болдым... Бұл менің бір бөлігім болды...

Қош досым

Махаббат ешқашан бітпейді

Мен сендей сезінемін

Мен барлық шындықпен тыныс аламын

Махаббат - бұл мен көргендердің бәрінің тынысы

Махаббат - бұл менің ішімдегі шынайы нұр және мен сені қалай да білемін

Мен сені жүрегімде ұстағанымдай

Жүрегімде

Аспанда от бар

Мен бұл сіз екеніңізді білемін

(Мені аңдыған сезімдер)

Сондай жарық жарық бар

Мен бұл сіз екеніңізді білемін

Мен сен сияқты армандаймын

Мен ақиқатқа сенемін

Өйткені мен әрқашан сонда болдым

Мен әрқашан сонда боламын ...

Және бұл өте әдемі.

Бұл мәңгілік еді.

Мен әрдайым сонда болған сияқтымын,

және мен әрдайым боламын       менің жердегі өмір   өте қысқа  болды

лезде.

Мен тыныштықта болдым, мен сүйдім, мен жарықтым болдым ... Бұл менің бір бөлігі болды ...

(Джо Герати 1981)