...And I Lust - Anathema

Stately columns standing in solemn rows

Such empty honours are suitable for those

Whose death erases all renown and fame

And vanquishes their glory with their name

Wandering aimlessly through dead filled fields

Rewards are just

Who knows what absence yields?

By the golden beauty of dusk

And the sun low in our sky

By the haunting shadows of trees

And graves mesmerized am I

Searching deep inside trying to reach my dreams

I see a face stare back at me

Oh so serene

Those whispering shades

Sad silent glades

But not for those whose superior worth

After death extols them to the earth

I would even venture to assume

That one need not build for them a tomb

By human art, since glory heaven sent

Serves them as a living monument

Pain is a far away land

Misery

A lifetime’s journey

And I lust for death (judgement)

Салтанатты қатарларда тұрған әсем бағаналар

Мұндай бос мақтаулар соларға жарасады

Кімнің өлімі бүкіл атақ пен атақты өшіреді

Және олардың даңқын олардың атымен жеңеді

Өлі толтырылған өрістер арқылы мақсатсыз серуендеу

Сыйлықтар әділ

Жоқтық қандай нәтиже беретінін кім біледі?

Ымырттың алтын сұлулығымен

Ал күн аспанымызда төмен

Ағаштардың көлеңкелері арқылы

Мен бейіттерді таң қалдырдым

Армандарыма жетуге тырысамын

Мен өзіме қарап тұрмын

О сондай тыныш

Сол сыбырлаған реңктер

Қайғылы үнсіз жарқыраған

Бірақ құндылығы жоғары адамдар үшін емес

Өлгеннен кейін оларды жер бетіне дәріптейді

Мен тіпті мойынсұнар едім

Оларға бейіт салудың қажеті жоқ

Адам өнерімен, өйткені аспан даңқ жіберді

Оларды                                                                                                                                                                                                                                       тірі жандарға тірі тірі жанды тірі ескерткіштер тірі ескерткіштері

Ауырсыну - алыс жер

Қасірет

Өмір бойы саяхат

Мен өлімге құмармын (сот)