Manila Street - Amy Speace

The roses of the Philippines stretch across Manila Street, bursting with the

vanity of summer rain: cardinal and cinnamon, damask, wine, vermillion — the

patchwork mask of Harlequin in a parade*

He woo’s the lady with his dance, like your thorny eloquence — I wish for

things I cannot ask of you to say

I count the days from then to this: when you woke me with a kiss — to the day

when I won’t miss you like I do today

How will I know when to let it go, let it fall as soft as snow, maybe then

How will I know when I’m over you, when tears give way to something new,

maybe then I’ll love again

I dig the earth upon my knees, geraniums and peonies, lavender and rosemary to

fill the hours

Planting roots to catch and start and distract my hurting heart,

surrendering to the art of blooming flowers

How will I know when to let it go, let it fall as soft as snow, maybe then,

maybe then.

Maybe I’ll know when I’m over you, when tears give way to

something new, and maybe then I’ll love again

And so the petals bloom and fade, curling up in morning shade, I still wish for

words I’ll never hear you say

I count the days from then to this — when you woke me with a kiss — to the day

when I won’t miss you like I do today

Филиппиннің раушан гүлдері Манила көшесінің бойымен жарқырап жатыр

жазғы жаңбырдың бекердігі: кардинал және даршын, дамаск, шарап, вермиллион —

Шерудегі Арлекиннің патчворк маскасы*

Ол сенің тікенді шешендігің сияқты өзінің биімен ханымға ұқсайды — тілеймін

Мен сізден айтуыңызды  сұрай алмаймын

Мен содан кейін осыдан күндерді санаймын: сіз мені сүйген кезде - күнге дейін

Мен сені бүгінгідей сағынбайтын кезде

Мен оны қашан жіберерімді, қардай жұмсақ жаууын қалай білемін, мүмкін сол кезде

Мен сенен өткенімді, көз жасым жаңа нәрсеге орын бергенін қайдан білемін?

мүмкін содан кейін мен қайтадан жақсы көремін

Мен жерді тіземен қазып аламын, герань мен пиондарды, лаванда мен розмаринді

сағаттарды толтырыңыз

Ауырған жүрегімді ұстап, бастау және алаңдату үшін тамырларды отырғызу,

гүлдену өнеріне  берілу

Мен оны қашан жіберерімді, қардай жұмсақ жаууын қалай білемін, мүмкін содан кейін,

мүмкін сонда.

Мүмкін мен сенен өткенімді, көз жасым кеткенде білетін шығармын

жаңа нәрсе, содан кейін мен қайтадан жақсы көретін шығармын

Жапырақтары гүлдеп, солып, таңғы көлеңкеде бұйраланады, мен әлі де тілеймін

сенің айтқаныңды ешқашан естімейтін сөздер

Мен сол           сен мені  сүй                                         күн   күнге      күндерді  санаймын 

Мен сені бүгінгідей сағынбайтын кезде