And so I... - Amederia

And I am full of hatred

That’s why I couldn’t finish up my way

And Flowers won’t grow above my grave

And ravens won’t fly above us.

I will keep living and my body eaten by worms

Will suddenly find peace

And I will run into the darkness

Waving my arms for bliss

I’m tired, I am living

Why does our fate offend us?

Destroying our life?

A drowns our ship of happiness

And puts us into the boat of sadness

No one can understand our fate

At gives us something and something take instead

Again it sends us far away

And we are sad, our soul is suffering

A dream breaks our hearts

Fate won’t let us realize it Even the Sun doesn’t save us Our boat is coming to the port

There the angel is awaiting us And this our life is flying

Leaving only black ashes

Мен жеккөрушілікке толымын

Сол себепті мен жолымды  аяқтай алмадым

Менің бейітімнің үстінде гүлдер өспейді

Ал қарғалар біздің үстімізден ұшпайды.

Мен өмір сүремін, денемді құрттар жейді

Кенеттен тыныштық табады

Мен қараңғыға жүгіремін

Бақыт үшін қолдарымды бұлғау

Мен шаршадым, өмір өмір            

Неліктен тағдырымыз бізді ренжітеді?

Біздің өмірімізді бұзу?

Бақытымызға батып кетті

Және бізді                                                                   |

Біздің тағдырымызды ешкім түсіне алмайды

Ат бізге бірдеңе береді ал орнына              бірдеңе алады

Тағы да ол бізді алысқа жібереді

Біз мұңайдық, жан                                                                 |

Арман біздің жүрегімізді жаралайды

Тағдыр бізге өзімізді құтқарып, күн біздің қайық біздің қайық портқа келе жатыр

Мұнда бізді періште күтіп тұр, ал біздің өміріміз ұшады

Қара күл ғана қалды