Jacket Of Blue - Alma Cogan

She wore a little jacket of blue,

She kept that little jacket of blue,

And all the sailors knew

Just why she wore his jacket of blue.

She asked the leaves that fell from the tree,

She asked the breeze that came from the sea,

«Where can my lover be?

Oh won’t you send him homeward to me?»

She climbed aboard each whaler

And she would say to every sailor,

«Tell me true,

Where is my boy in blue?

Help me too,

Tell me, what can I do?».

The truth they never told her,

But each one tried his best to console her,

Day by day,

Until she wasted away,

Day by day,

'Til she wasted away.

She wore a little jacket of blue,

She kept that little jacket of blue,

And all the sailors knew

Just why she wore his jacket of blue.

Ooh-ooh ooh-ooh, ooh-ooh ooh -ooh!

Ooh-ooh ooh-ooh, ooh-ooh ooh -ooh!

Ол көк түсті кішкентай күрте киді,

Ол кішкентай көк күртешені сақтап қалды,

Және барлық теңізшілер білді

Неліктен ол оның көк түсті күртесін киді.

Ол ағаштан түскен жапырақтардан сұрады,

Ол теңізден соққан самалдан сұрады,

«Менің ғашығым қайда болуы мүмкін?

Оны үйге жібермейсің бе?»

Ол әр кит аулаушының бортына шықты

Ол әрбір теңізшіге айтатын:

«Рас айт,

Менің балам         көк                                                                                                                                                                                                             ''''' ''' ' 'к'                                                    |

Маған да көмектесіңіз,

Айтыңызшы, мен не істей аламын?».

Олар оған ешқашан айтпаған шындық,

Бірақ әркім оны жұбатуға тырысты,

Күн өткен сайын,

Ол ысырап болғанша,

Күн өткен сайын,

Ол ысырап болғанша.

Ол көк түсті кішкентай күрте киді,

Ол кішкентай көк күртешені сақтап қалды,

Және барлық теңізшілер білді

Неліктен ол оның көк түсті күртесін киді.

Ой-ой-о-о-о-о-о-о-о-о-о-оо!

Ой-ой-о-о-о-о-о-о-о-о-о-оо!