La Fábula Del Angelito - Alejandro Lerner

Desde una estrella muy blanca el lo solía mirar

Todos lo han visto ahora todos lo han visto ya

El angelito no entiende y se va

Nadie comprende sus alas cansadas

Nadie lo escucha llorar

Todos admiran su túnica blanca

Todos se la quieren llevar

Y el angelitos se escapa lejos de la humanidad

Donde están las palabras donde estarán

Niño triste juega lejos que el cielo te sirva de hogar

Que todas las aves te arrullen de noche

Que anda te impida soñar

Paso el invierno y las estrellas claras

El ángel nunca volvió a volar

Su manto blanco y sus alas plateadas

Las han llevado a la ciudad

Y miles de Ángeles lo buscaron

Vinieron desde una estrella pequeña

Y lo encontraron desnudo sobre la hierba fresca

Аппақ жұлдыздан қарап отыратын

Оны бәрі көрді, қазір бәрі көрді

Кішкентай періште түсінбей кетіп қалады

Оның шаршаған қанатын ешкім түсінбейді

оның жылағанын ешкім естімейді

Оның ақ халатына бәрі тамсанады

Барлығы оны алғысы келеді

Ал кішкентай періштелер адамшылықтан алыс қашады

Сөздер қайда, олар қайда болады

Мұңды бала ойнайды алыстан аспан болсын үйің

Түнде барлық құстар сізді тыныштандырсын

Армандауға не кедергі

Мен қысты және ашық жұлдыздарды өткіземін

Періште енді ешқашан ұшпады

Ақ шапаны, күміс қанаттары

Оларды қалаға алып кетті

Ал оны мыңдаған періштелер іздеді

Олар кішкентай жұлдыздан келді

Олар оны жаңа шөптің үстінде жалаңаш күйінде тапты