Петя - Красная плесень

Маленький мальчик Петя Заточкин

С удочкой клёвой пошел на рыбалку.

Пришел он берег речки Вонючки,

Солнце светило, летали стрекозы.

Смело забросил удочку Петя,

Но не клевала гадкая рыба,

А поплавок облепили стрекозы,

Они же хихикали, глядя на Петю.

Снова закинул удочку Петя,

Снова ее облепили стрекозы.

Петя попшикал их дихлофосом,

Только стрекозы не умирали,

Тогда Петя очень злобно ругнулся

И киданул булыжник огромный,

Бульбы большие пошли над водою,

И что-то большое со дна поднялося.

Забулькала речка, и вышел на берег

С разбитою маской, медузой на жопе

С гарпуном на шее, крючком в левом ухе

Отважный пловец-водолаз Побабасов.

С озлобленной харей смотрел он Петю,

Синяк у пловца растянулся по рылу,

А Петя смущенно растягивал лыбу.

Побитый пловец зашагал к хулигану.

И подошел водолаз Побабасов к юному рыболову Пете.

И погрозил ему пальцем.

И хотел что-то сказать, но сказать так ничего и не смог.

Ему мешал говорить

гарпун, торчащий в его шее.

И вот Побабасов приблизился к Пете,

И стукнул по рылу мальчика больно,

Петя заплакал и выплюнул зубки,

Зубы упали в кустистый подснежник.

Теперь он не сможет жевать бутерброды,

И девки его не полюбят такого,

Громко свистеть он не будет как раньше,

А главное — летчиком-асом не станет.

И учинил Побабасов крутые разборки.

И лишил он Петю всех его надежд:

свистеть художественным свистом, улыбаться утреннему солнцу и, наконец,

стать пилотом скоростного крутого бомбардировщика фирмы «Stealth».

А о чем еще мог мечтать честный юный пионер-ленинец?

Кішкентай бала Петя Заточкин

Салқын қармақпен ол балық аулауға кетті.

Сасық өзеннің жағасына келді,

Күн жарқырап, инеліктер ұшып тұрды.

Петя жемді батыл лақтырды,

Бірақ ұсқынсыз балық шұқыған жоқ,

Ал қалқыма инеліктермен жабылған,

Олар Петяға қарап күлді.

Петя жемді тағы лақтырды,

Оны тағы да инеліктер жауып тастады.

Петя оларды дихлорвомен лақтырды,

Тек инеліктер өлмеді,

Сонда Петя өте қатыгездікпен ант берді

Ал үлкен тас тастады,

Үлкен шамдар судың үстінен өтті,

Ал түбінен үлкен бір нәрсе көтерілді.

Өзен шарылдап, жағаға шықты

Сынған маскамен, есекке медуза

Мойнында гарпун, сол құлақта ілмек

Ержүрек жүзуші-сүңгуір Побабасов.

Ол ашуланған саптыаяқпен Петяға қарады:

Жүзушінің көгерген жері оның тұмсығына созылды,

Ал Петя ыңғайсызданып күліп жіберді.

Таяқ жеген жүзуші бұзақыға қарай жүрді.

Ал сүңгуір Побабасов жас балықшы Петяға жақындады.

Және оған саусағын шайқады.

Ал ол бірдеңе айтқысы келді, бірақ ештеңе айта алмады.

Оған сөйлеуге кедергі болды

мойнынан гарпун шығып тұр.

Енді Побабасов Петяға жақындады,

Баланың тұмсығына ауыр тиіп,

Петя жылап, тісін түкіріп жіберді,

Тістер бұталы қар бүршіктеріне түсті.

Енді ол бутерброд шайнай алмайды,

Ал қыздар оны ұнатпайды,

Бұрынғыдай қатты ысқырмайды,

Ең бастысы, ол ұшқыш болмайды.

Ал Побабасов тартысты кездесу өткізді.

Және ол Петяны барлық үмітінен айырды:

көркем ысқырықпен ысқырып, таңғы күнге күлімдеп, соңында,

Жоғары жылдамдықты Stealth бомбалаушысының ұшқышы болыңыз.

Адал жас ленинші пионер тағы нені армандай алады?