Топливо - 7Раса

Я не хочу об этом думать,

Не хочу вспоминать,

Кому-то всё это поведать

И заново переживать.

Не осталось никого,

Кого б я мог любить,

И я не вижу ничего,

Что заставляло бы жить.

А время тащится по кругу, что сегодня, что вчера,

И я стал узником я проклят в каком-то дне сентября.

Меня размоет дождь, или раздавят облака.

Я должен уехать, цена билета одна — жизнь…

Я придумал эти песни,

Так как я хотел,

Но всё это пустое,

Даже то, что не успел.

И серый день мой

Не согреть ни пойлом, ни травой,

Ни психотропными полётами,

Ни ядерной зимой.

Я смотрю на своё тело наверно это просто сеть.

Я ненавижу его — оно должно умереть.

И я с тоской смотрю на птиц,

Покидающих нас стай.

А мы здесь только для того, чтобы качать кайф?

Моя последняя обитель — осень — мой вечный зов.

Мои глаза наполняет красно-жёлтая кровь.

Уже не чувствую боли, лишь усталость и грусть

И уверенность в том, что сюда я не вернусь.

Мои руки опустились как плети до колен.

Я помню лишь униженье и череду ваших измен.

Я заебался (заблудился) искать в чужих ученьях свет.

Иллюзии надежды в прошлом — будущего нет…

Мен бұл туралы ойлағым келмейді

Мен есіме алғым келмейді

Осының бәрін айтатын адам

Және қайта тірілу.

Ешкім қалмады

Мен кімді сүйе алар едім

Ал мен ештеңе көрмеймін

Сізді өмір сүруге не мәжбүр етеді.

Ал уақыт шеңбер бойымен сүйрейді, бүгін не, кеше не,

Қыркүйектің бір күнінде мен тұтқынға айналдым.

Жаңбыр мені шайып тастайды, немесе бұлттар мені басып тастайды.

Мен кетуім керек, билет бағасы бір - өмір ...

Мен осы әндерді ойлап таптым

Мен қалағаннан бері

Бірақ бәрі бос

Тіпті не істеуге уақытым болмады.

Ал менің сұр күнім

Сумен де, шөппен де жылытпаңыз,

Сондай-ақ психотроптық ұшулар,

Ядролық қыс емес.

Денеме қарасам, торы шығар.

Мен оны жек көремін - ол өлуі керек.

Мен құстарға сағынышпен қараймын,

Бізді тастап кеткен отарлар.

Біз жай ғана көтерілу үшін келдік пе?

Соңғы мекенім – күз – мәңгілік қоңырауым.

Көзімді қызыл-сары қан толтырады.

Мен енді ауырсынуды сезбеймін, тек шаршау мен қайғы

Және бұл жерге оралмайтыныма сенімділік.

Қолым тізеге қамшыдай түсіп кетті.

Тек қорлық пен сатқындықтардың тізбегі есімде.

Мен басқа адамдардың ілімдерінен нұр іздей бастадым (адалдым).

Өткендегі үміт елесін - болашақ жоқ ...