Иди домой - 7Раса

Когда дуют ветры с севера

Вянут майские мечты

У привыкших жить размеренно

Горят все надёжные мосты

Но наши руки не опустятся

Ведь они всегда пусты

Не жаль тела тем, кто спасает души

Смешно навзрыд тем, кто не верил и не знал

Зачем ты храм внутри волшебный рушил

Иди домой, он звать тебя устал

Если дуют ветры с севера

Время праздников чумы

Ушатавшихся, потерянных

Без царя и головы

Но не взорвутся наши головы

Ведь в них вся сталь нашей зимы

Не жаль тела тем, кто спасает души

Смешно навзрыд тем, кто не верил и не знал

Зачем ты храм внутри волшебный рушил

Иди домой, он звать тебя устал

Когда дуют ветры с севера

Сходят гуру-мудрецы

С корабля с ума уверенно

Бегут клоуны и подлецы

И пусть слезами моем взгляды мы

Ведь в них вся соль нашей земли

Не жаль тела тем, кто спасает души

Смешно навзрыд тем, кто не верил и не знал

Зачем ты храм внутри волшебный рушил

Иди домой, он звать тебя устал

Солтүстіктен жел соққанда

Армандар сөнсін

Өлшемді өмір сүруге дағдыланғандар

Барлық сенімді көпірлер жанып жатыр

Бірақ қолымыз түспейді

Өйткені олар әрқашан бос

Жан сақтайтындардың тәнін аяма

Сенбегендерге, білмегендерге күлкілі жылап

Неге сен сиқырлы қираған жердің ішіндегі ғибадатханасың?

Үйге бар, ол саған қоңырау шалудан шаршады

Жел солтүстіктен соқса

Оба демалыс уақыты

адасып қалды

Патша мен бассыз

Бірақ біздің басымыз жарылмайды

Өйткені, оларда біздің қыстағы барлық болат бар

Жан сақтайтындардың тәнін аяма

Сенбегендерге, білмегендерге күлкілі жылап

Неге сен сиқырлы қираған жердің ішіндегі ғибадатханасың?

Үйге бар, ол саған қоңырау шалудан шаршады

Солтүстіктен жел соққанда

Дана гурулар түседі

Өзіне сенімді кемеден

Сайқымазақтар мен арамзалар жүгіреді

Ал менің көзіме жас алсын біз

Өйткені, оларда біздің жердің барлық тұзы бар

Жан сақтайтындардың тәнін аяма

Сенбегендерге, білмегендерге күлкілі жылап

Неге сен сиқырлы қираған жердің ішіндегі ғибадатханасың?

Үйге бар, ол саған қоңырау шалудан шаршады