Sarabanda - Abstract Spirit

Slowly darkens the sky, the light fades out —

The silver-grey eyes forever close.

No more hopes the dawn will bring

Cause no one from now can give a hope.

Slowly the world is slipping down

Cause no one is able to keep and to hold.

I may suffocate with scream stuck in the throat,

Drown in the flows of tears my face,

Gaze without sleep in the night so cold

But it happened all that would never take place.

Up high you wielded the power of steel

Only phantoms at dusk there will fly.

Enemies trembled suppressed by your will,

Why now, when the triumph was close, why?

Condemned to be followed by horror and pain,

Sentenced to carry more than can endure

I stand asking silence again and again,

The empty abyss takes the features of you.

I stand by the tomb in the shadow of woe,

Rain mixes its drops with my sorrow and tears,

The frozen time stops, seems no end of this day,

Last farewell,

Last instants,

Last honour,

Last way…

Аспанды баяу қараңғылайды, жарық сөнеді —

Күміс-сұр көздер мәңгілікке жабылады.

Таң атқаннан бұдан былай үміт күтпейді

Себебі қазірден бастап ешкім үміт күте алмайды.

Әлем баяу  сырғып барады

Себебі, ешкім сақтай алмайды және ұстай алмайды.

Тамағымда тұрып қалған айқайдан тұншығып қалуым мүмкін,

Көз жасыма батып бетім     

Суық түнде ұйқысыз қараңыз

Бірақ бұл ешқашан болмайтын нәрсе болды.

Болаттың күшін жоғары                                                         

Ол жерде тек ымырттағы елестер ғана ұшады.

Дұшпандар сенің еркіңмен басылып дірілдеп,

Неліктен қазір, жеңіс жақын болғанда, неге?

Сұмдық пен азапқа  күту   сотталған 

Шыдауға шамасы келмейтінін көтеруге үкім шығарылды

Мен қайта-қайта үнсіздік сұраймын,

Бос тұңғиық сіздің ерекшеліктеріңізді алады.

Қасірет көлеңкесінде қабірдің жанында тұрмын,

Жаңбыр өз тамшыларын қайғы мен көз жасыма араластырады,

Мұздатылған уақыт тоқтайды, бұл күннің соңы жоқ сияқты,

Соңғы қоштасу,

Соңғы сәттер,

Соңғы құрмет,

Соңғы жол…